Hoşgeldin/Erkekler sessiz Ölür!

Hoþgeldin..

Söyleyeceklerini susuyorsun, ben sustuklarýmý konuþuyorum
Düþtüm. Ýnkar etmiyorum.
Düþtüm,hayaldim,sanýydým...
Gerçekler ellerimi kesti.
Sardým kendimi!

Yola çýkalým,haklýsýn.
Gidelim,
uzaklara deðil,yakýnlara...
Biz uzaklarýn deðil yakýnlarýn külleriyiz
Ve kaybettiðimiz biraz da gözümüzün önünde(ki)ydi

Dudaklarýma tabut çaktým.
Hayatý biraz da ölüm alfabesinden konuþabilmek için
Unuttuk, herþeyi hatýrladýk ama bir þeyi unuttuk!
Ölüm bir bitiþtir bitmeyen yalanlarýn baþlangýcýnda.
Ben unutmak istemiyorum,ölürken bile
Hafýzamý yanýma gömün!Vasiyetimdir!

Hoþgeldin.

Hep bu zamanlarda geliyorsun
Ellerim kan revan içindeyken yoksun
Kýþlarý geliyorsun
Siyah diyorum rüyalarýmda hep
Arkadaþlarým yumruklarýmý ýsýrdýðýmý ve konuþtuðumu
diþlerimi kýrarcasýna gýcýrdattýðýmý söylüyorlar..
Ben sabahlarý aðzýnýn kenarýnda kanla uyanan
Bana yýrtýk uykular reva gören kim?

Çabuk dost olduðumu ve sevdiðimi söylediler bana
Bir saniye sonramýz garanti deðilken
Açmasa mýydým bahçesini kalbimin
Tel Örgüler mi çevirseydim gözlerime
Dikenli Böðürtlenler mi ekseydim dilimin düðmelerine?

Hoþgeldin.

Gideni kolay uðurlayan
Geleni heyecansýz aðýrlayan ve uzun uzun susan bir adama döndüm
Çocuk deðilim artýk.
Yüzümün coðrafyasýndan anlarsýn bunu
Mazlum ama direnen, ölen ama köleleþmeyen bir mazlum
Ama kendi sesinde çocuklarýný emziren bir kadýným da...aðlamayan!
Erkekler aðlamaz; çünkü sessiz ölür erkekler...


Hoþgeldin

Kutsal buluyorum artýk iþportayý
Kalabalýklarýn kusulmuþ elçileri satýcýlar
Dönülecek bir evin olmasý...herþeye raðmen!

Benimse kendimden baþka dönecek bir yerim kalmadý
Geceleri tavaf ediyorum gözlerimi
Ateþte unuttuðum çaydanlýðýma sarýlýyorum
Ben çaylarýmý hep soðutup içiyorum
Kendimi babasý olmayan çocuklara oyuncak niyetine versem
Baðýþlanýr mý ruhumun vasýfsýzlýðý?

Hoþgeldin

Beni Ýstanbulda buldun bu üç oldu
Üçtür kendimi güneþe çýkartýyorum
Orospularýn,Babalarýn ve iþçi çocuklarýn ayaklarýma dolandýðý Taksim’de
Aða camiinin karþý sokaðýndan gir,Gazeteci sokaðýnda köþedeki masada olacaðým
Gelen geçen herkese bakarken bulacaksýn beni.
Gecenin bir yarýsý döndüðüm sefa(sýz)köy’ümde bodrum katýnda bir bekar daðýnýk örgüt!
Biraz Cem Yýlmaz, Biraz yurtsever bir Vanlý’nýn öfkesi..
Biraz din...biraz militan...biraz ahmet kaya!
Biraz fason...yevmiye..ve ellerimi kira yerine uzattýðým ev sahipsizliðim!

Hoþgeldin

Sen geldin yaðmur yaðdý
"Islanmýþ mý" diye baktým damlalara...
Aynada saçlarýma baktým en çok ta beyazlarýma...
Aynamýn karþýsýnda bir ayna daha koydum
Arasýna geçip kendimi on parçaya bölüyorum
Bir tren gibi uzuyor parçalarým
Bazen kendimi bir Yol sanýyorum
O kadar çok geldim ve geçtim ki kendimden...
Bir insan kendisinin bekleme salonu olursa en çok kimdir beklenen?
Bekledim...Ama hiç gelmedi...(m)!

Hoþgeldin

F tipinden iki mahkuma yazdýðým gecelerde
Birine Allah’ý diðerine Kalbimi anlattýðým uzun gecelerde
Kaç yüz kelimeyle sustuðum bir mumun alevinde
buldun beni...
Gülümsedim sana sað yanýmdan
Sana hiç deðiþmedim gibi gelmiþimdir oysa ben çok deðiþtim
Dostlarýmý sevdiklerimi ve kendimi
Bir yýlan sabah namazlarýmda ben tam da secdedeyken
Parmak aralarýma býrakýyor gömleðini...
Deðiþiyorum iþte!hep ayný gömlekleri...ve dualarý...

Hoþgeldin

Ben iyi ölmek istiyorum
ben ölmeyi iyi istiyorum
ama iyilikler üzerine...
ne olur ellerini çekme baþýmdan olur mu?
saçlarým çok acýyor,
Keþke bir parça Ýsa olsaydým, tükrüðümü sürseydim ellerime
dokunduðum her yara kapansaydý...
Ölen yanlarýma sarýlsaydým

Keþke
Bir Parça Ýsa olsaydým
ve yüzümü sürseydim yüreðime

Sosyal Medyada Paylaşın: