Otuz üç kere: Azize!

1)

Beni vuramazlar azize
Onlar çünkü ben’i bedenimle karýþtýrýyorlar.

Onlar fikirlerimi beynimde taþýdýðýmý zannediyorlar
Beynimi patlatýrlarsa fikrimi de patlatacaklarýný zannediyorlar.

Ben neyim azize?
Sen nesin?
Onlar seni de bir beden ve bir tutam saç sanýyorlar.

Oysa ben yüzümden çok öteyim azize
Oysa ben adamýn yüzüne bakýþlarýmýn arkasýndan bakarým

Bunu bilmediklerinden gözlerimi oyarlar
Oysa gözlerim benim elçilerimdi
Elçilerim dönmezse tarumar olurum sandýlar…

Onlar gözlerimi oyarsalar göremeyeceðimi zannettiler
Onlar ellerimi alýrlarsa tutamam zannettiler
Onlar ayaklarýmý keserlerse yolda kalýrým sandýlar

Ah azize
Beni ayakta tutan ayaklarým deðil ki?


Onlar azize
Onlar akýllarý var ama akledemezler
Gözleri var ama göremezler
Kalpleri var ama hissedemezler..

2)

Azize onlar ayrýlýnca biz, yanarýz zannettiler
Bilmediler azize
Ben zaten yakmýþtým kendimi
Yüreðimi sana verdiðimde…

Mutluluðu soruyorsun bana
Senden sonrasýný soruyorsun…
Söyleyeyim: senden sonrasý çöldü!
Çöl!
Buna raðmen, evet azize
Çünkü ben cennetimi yüreðimde taþýdým!
Çöller bana ne edebilir ki?

Onlar ise mutluluðu gökten yaðar zannediyorlar
Ya da bir baþkasýndadýr…
Deðil azize!
Onlar mutluluðu ele geçirince yalayýp yutmak istiyorlar
Kaçýyor o yüzden huzur ellerinden…


3)

Anlamýyorlar…
Paylaþtýkça artan tek þeydir, küfür!
Sevgi deðildir azize…
Sevgi paylaþtýkça kirlenir..
Kýzacaksýn ama dön de bir bak, her þey neden bu kadar kirli?

O yüzden sevgini ortaya koy azize
Herkese söyle ortaya koysunlar
Her þey ortada olsun azize
Ortada olana deðil arada kalana uzanýr hainlerin elleri
Hain iþte adý üstünde azize
Ortalýk yerde susandýr…


Kimseyle aram yok artýk azize…
Beni bencil zannettiler bu yüzden
Oysa ben imanlarý fahiþelenlere kýzýyorum
Bedenleri fahiþeleþenlere deðil.
Beden dediðin nedir ki?
Bugün var, yarýn yok!!!


4)

Senin yüzüne ilk deðdiðinde gözlerim
Çocuk bahçesi
Bir çýngýrak ve yazmalar aktý ruhuma…
Annemin saçlarý kokan yazmalar…


Sonra korkmayý öðrendim
Gitmelerden deðil ama…
it (me) lerden korktum…

Sonra baktým ki baðlýyorsun beni ümide…
Telaþa ve aþka…
Sanki bir ömür yüzüme bakacakmýþsýn gibi…

Bana sonu mutlu biten bir aþk göster azize?
Bana sonu mutlu biten bir devrim?

Kirlenmek azize
Kire bulaþýnca deðil, kire yaklaþýncadýr aslýnda…
Uçurumlardan yuvarlananlar önce uçuruma yaklaþanlardýr azize…


Oysa aynalara sürdüðüm bunca is
Yüzümde köy yangýnlarý
Aðýllar ve bombalar…

Ben ne hakla bir ölümlünün yüzüne bakarým artýk
Beni ebediyen kahrettiler azize…
Sana ne zaman baksam
Ýþte bu kahrý unutuyorum…

Sonra azize
Katliamlar geliyor gözümün önüne
Bir katliamý unutmanýn da bir katliam olduðunu anlýyorum.




5)

Bak bunca sabah azize
Oturup neyi yazýyorum böyle
Neyi saðaltmaya çalýþýyorum

Geçtim gittim kendimden
Urfa’dan geçtim
Mersin’de yüreðimi vurdum üçe
Annemle içime son kez seslendik
Gelmedi kimse…
Akrabalarým zaten Ankara’ya yenildi
Bana Ýstanbul düþtü azize…
Beþiktaþ meydanýndaki herhangi bir tinerci çocuðum þimdi…
Hangisine sorarsan sor beni…
“Kadir!!!” diye seslen “buradayým” diyecekler bir bir…
“buradayýz Azize…”
Toplumun kendi gerçeðinden kaçtýðý her yerdeyim ben…
Senin býrakýp gittiðin her yerdeyim…


Her þeye neden yenildik biliyor musun?
Biz yenmeye sevdiklerimizden baþladýk da ondan
Yendiðimiz her dost düþmanýmýz
Yenildiðimiz her düþmansa dostumuz oldu
Buna gerçekleri anlamak dedik
Oysa gerçek olan
Yenmek deðildi azize…

Gerçek olan yanmaktý
Kendi ateþini sýnamaktý baþkalarýnýn cehenneminde

Nereden baþlayacaksýn diyorlar bana azize
Merhametten tabiî ki..
Rahman ve Rahim olan nereden baþladýysa oradan…

Beni inanmadýðým savaþlara sürecekler
Ve inanmadýðým aþklara…
Senden sonra sürgünlerde olacaðým…
Tek baþýma..

Elimde doksan dokuzluk bir tespih olacak
Otuz üç kere: ezilenler
Otuz üç kere: terkedilenler
Otuz üç kere: Azize… ...Azize
......Azize
.........Azize
............Azize

13.08.2010 Kýztaþý...Ýstanbul... 05:58


Sosyal Medyada Paylaşın: