Bugüne kadar düne gömmüþtüm seni,
Silmiþtim, yazdýklarýmdan senlerini.
Yoktun artýk þiirlerimde,
Yoktun...
Bugün hava yaðmrlu ve ýlýk,
Düþündüðüm yorulana kadar gezmek.
Dolaþýyordum, sadece ben vardým.
Birden yandaki evin kapýsý açýldý.
Kapýya baktýðýmda sen vardýn.
Hani yoktun artýk,
Hani silmiþtimya,
Hani gömmüþtümya seni...
O zaman gözlerim neden görüyordu,
O tatlý,
Ama bana acý veren gözlerini ?
Neden bakakaldým gözlerine ?
Gözlerim baktýðým beþ saniye,
Ömrümden gidense neden beþ koca sene ?
Kalbim neden her zaman ki gibi atýyor ?
Gözlerim neden her zaman ki gibi bakýyor ?
O bakýþlara kýzdýn sen,
Yeter artýk bakma dedin.
Dedin ama , sen neden baktýn ?
Ýstesen bakmazdýn.
Gözlerine o kadar baktým , ancak,
Seninle topu topu ya üç,
Ya da dört kere konuþtum.
Birinde sýnýfta görevliydin,
Ýlk olarak o zaman konuþtuk.
Bir baþkasýnda ben bir yerlerde bekliyordum,
Yanýmdan geçerken, merhaba dedin.
Dünyalar benimdi o dakika.
En sonuncusu mu ?
Dayanamadým artýk.
Hani olurya ;
Ne olacaksa olsun , durumuna gelinir.
Açtým telefonu,
Ne yapayým baþka türlü,
Mektuplar falan güzel yazamazdým,
Hele yüzüne , gözlerine bakarak,
Aþkýmdan ölsem de diyemem...
Telefonu açýnca , efendim dedin.
Merhaba ben Erkan dedim.
Sen, kimsin deyince ;
O an bütün heyecaným kaybolup gitti.
Çünkü sen de beni düþünüyorsun sanýyordum.
Benden böyle birþey beklersin diyordum.
Çünkü gözlerinde ,
Hep bunlarý hissettim ve gördüm.
Yinede kapamadým telefonu,
Cesaretimi tekrar topladým,
Benim dershaneden dedim.
Tanýdýn.
Seninle bir yerlerde özel olarak görüþebilirmiyiz dedim.
Ne hakkýnda diye sorunca ,
Tutamamýþým kendimi,
Senden hoþlanmýyorum demiþim.
Bu kelimlerin benim aðzýmdan çýkabildiðine,
Kendi kulaklarým duymasa, hayatta inanmazdým.
Heyecandan ölecek gibiydim.
Sense çok rahat ;
Olmaz, görüþemeyiz,
Hem ben birisiyle çýkýyorum dedin.
Ses tonun çok alaycý idi.
Bense bitmiþim o dakika.
Ondan sonra hep uzak kaldým,
Sana ve aþýk olmaya...
Uzun zaman oldu,
Artýk inanmýyorum hayata.
Hayata diyorum ama,
Düþünüyorum , küskünlüðüm hayata mý ?
Yoksa aþka mý ?
Ýþte o an sildim dedim,
Gömdüm hayatýmýn bir yerlerine,
Aþký ve en önemlisi de ,
Seni.
Þimdi karþýmdaki gene sensin.
aradan koskoca üç sene geçti.
Benim yeminlerim yalanmýþ belli.
Çünkü gözlerim ilk günki gibi görüyor.
Senin o gözlerini.
Sen de beni unutmamýþsýn belli,
Tanýr gibi baktý gözlerime,
O güzel gözlerin.
Ama sadece baktýlar...
Baktýlar...
Baktýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.