Nâr!..
Yorgun bir yüreðe, revâ mýydý düþmekliðin?
Gama gark edilmiþ azâdsýz çilekeþe yok mudur merhametin?
Yalazýndan nasîbi hep mi âh u zâr,
Acý çýðlýklarý yutan nefesimin?
Oysa isli bir þal örtmeliymiþim aþk ocaðýna.
Yýldýzsýz gecelere bürünüp, ýssýz yollara gitmeliymiþim.
Belâgatsiz sözler devþirmeliymiþim sarhoþ aðýzlardan
Gizlenmeliymiþim titrek, koyu gölgeler ardýna.
-Gönül, beyhûde yere artýk ahlanma-
Nâr…
Boþuna deðilmiþ söylediðim sûzidilârâ þarkýlar.
Dîvânlardan aþýrýlmýþ aþkýn yabancýsýyým
Leylâ’da yitmiþlerin rehberi, içlerinde deli sancýyým.
Bezm-i cânda düþmüþ bana
Yaþamak hissesi, bir sevdanýn kýzýllýðýnda.
Derûnuma üflenen kader, ebedi keder mi?
Zulmete ziyâ mý sûz-ý âhým Yâ Rabbi
Bu sorgunun günâhýný boynuma vebal sandým.
Ahvâl-i hicrân ile yandým, söndür artýk Allah’ým,
Söndür kalbi kavuran cehennemi!
Olcay GÖKÇE -24/10/2009- AMASYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.