YEDİ BUĞDAY TANESİNE BİR MUTLULUK

Bu yalaný ben söyledim kendime
Bu acýyý yýllardýr, büyüttüðüm gibi içimde.
Katran gecelere inat,
Gözlerimde buruk son gülümseyiþler.
Kanatýr yüreðimi son bulmuþ umutlar.

Kendimi bulacaðým demiþtim,
Kendimi bulamadýðým gibi;
Seni kaybetmektende korkuyorum þimdi.
Oysa düþen her yapraðýn suçlusuyum sanýrdým.
Ve ben aðlayan þairim.
Þiirlerim masal deðil.
Yazýlan her mýsra yaþam kadar gerçek
Ve yaþam kadar acý.
Çekilen her acý yaþamýn eksik bir yönünü anlatýr yüreklere.


Bu acý yoktu oysa,
Bulup çýkarmasaydým yaþanmýþlýklardan.
Mutlu olmak yetermi sanýyorsun?
Nice mutluluklar ki bitiremediler bu acýyý.
Söyle yüreðime çalýntý umut.
Mutluluk nedir sence?
Nedir yaþamak? Sevmek?
Bu yalaný ben söyledim kendime.
Sevincim üzüntüm kadar,
Sevgiyide basit yaþayabilseydim keþke.
Bu acýyý ben büyüttüm içimde.
Düþsel bir çölde yaþamýþtým susuzluðu.
Yaðlý iplerden, idam halkalarý çizerdim,
Soðuk taþ duvarlara.
Aþinasý olmadýðým bu yalnýzlýk belki kaderim.


Oysa yedi buðday tanesiydi yaþamak,
Hayat savurdu hepsini
Baþka yellerle, baþka yerlere.
Þimdi yedi buðday tanesidir aðlamak.
Savruldukça büyür buðday baþaklarý.
Yüreðim gibi büyüdükçe yaþlanýr.



Ben nice sevgiler gördüm acýlarca yaþanan.
Bu katran gecelere uyak
Nice bakýþlar nice sözler kanatýr yüreðimi.
Kendimi bulacaðým demiþtim.
Neden buldukça siliniyor benliðim?


Söyle düþsel çiçeði yaþamýn,
Mutluluðu yazmak ne kadar kolaydýr oysa.
Derin izler býrakýr oysa gördüklerim.
Yaþayamadýðým için deðil;
Herkes yaþayamadýðý için yazamam mutluluðu.


Sosyal Medyada Paylaşın: