ZAMANSIZ AYRILIK

Þu an seni düþünüyorum.
Hislerimin en berraklaþtýðý bu dakikalarda,
Sen,yine yoksun yanýmda...

Ne yapmalýlar seni bilmiyorum.
Denizemi atmalý,kalbimemi salmalý,bilemiyorum...
Sadece seni özlüyorum,sen bunu bilmiyorsun.
Anlayamayacaksýn belki ama,ben seni hep seveceðim.

Kahretsin diyorum kendi kendime.
Nedenini bile bilmediðim bir sekilde benden uzaklaþýyor.
Neden soruyorum,cevap yok.
Sadece...Tabi sende yoksun.

Gözlerim kamaþýyor artýk.
Sensizliði de istemiyorum,senle olmayý da.
Yazdýðým bu yazý gibi,
Dümdüz olacak belki hayatým.
Ama þunu bilmelisin ki...
......
Evet,týkandým artýk,konuþamýyorum.
Güldüðüme bakma sen,
Aslýnda ben hep aðlýyorum.
Kelimeler kelimeleri kovaladý durdu.
Ama sen hala yoksun yaþamýmda.

Biliyor musun?Ýþin doðrusu,
Bende seni istemiyorum artýk.
Canýn cehenneme diyorum.
.....
Yok iþte gördün mü?
Kelimeler harfler kadar indi zihnimde.
Sende yokmuþsun gibi artýk...

Bakýyorum da,ne zamansýz yaþamýþýz biz ayrýlýðý.
Çok daha erken olmalýymýþ.
Þimdi sen de,ben de çok özgürüz.
Hiç olmadýðýmýz kadar düþlerimize sahibiz artýk.

Sen beni,bense kelimeleri yaþatamýyorum.
Biliyor musun?Ben ne yaptýðýmý bilmiyorum.
Belkide ucu bucaðý olmayan yerlere gitmek istiyorum.
Kaybolmak istiyorum...

Ben birþeyler düþlüyorum.
Kýzma ama yine seni...

Ne kadar gaddarmýþsýn,ne kadar hain.
Evet...Þair ne diyordu?
Ben seni mi sevmiþtim.
Ben seni mi sevmiþtim...
Nuray Dülgar
Sosyal Medyada Paylaşın: