SON YOLCULUK

Kimse yok yanýbaþýmda,

Görmüyorum,duymuyorum.

Aklýmdan piþmanlýklar geçiyor,

Bankta öylece oturuyorum.

Ne yaptýðýmý,ne söylediðimi bilmiyorum.

Gitti...

Beklediðim piþmanlýðým da gitti.

Az önce arkadaþý buradan geçti,

Bana piþmanlýðý sordu.

Cevap veremedim,aðladým...

Bugün ben piþmanlýða sýðýnmýþtým.

O da herkes gibiydi,

Terk edip gitti.

Yüzsüzlüðümle baþ baþa kaldým.

Dayanamadým...

Ben de terk edip gittim bu hayattan.

Nuray Dülgar



Sosyal Medyada Paylaşın: