SABIR

Sonbahar benim dostum olurdu.
En sevdiðim kedi hep kaybolurdu.
Ýçim sýkkýnken dostum eve geldi.
Bir parça kumaþ var mý dedi.

Gittim geldim,gittim geldim.
Yok,niye sordun ki dedim.
Cevap yoktu,o da yoktu.
Gitti...Bekledim gelmedi.

Aylar oldu,yýllar oldu.
Þaçýma aklar düþtü.
O hala yoktu,yoktu iþte.
Bekledim de gelmedi...

Hüzün var hep sonbaharda.
Artýk sevmem kendimi de.
Kýzýyorum hep kendime.
Bir kumaþ bulamadým diye.

Yýllar geçti, ömür bitti.
Bekledim ama,yine gelmedi.
Ömrüm geçti baklemekten.
Gittim...Bende kayboldum en sonunda.

Nuray Dülgar
Sosyal Medyada Paylaşın: