Sevdiðim, kalbim ölümü koklamakta,
Hayalim, bir mum gibi dibine akmakta,
Þu doðan güneþin alevine bir bak da,
Ýstersen beni oraya atýver gitsin...
Gözlerim daldýkça iþte bu hayale,
Ruhum almaz olur beni dertten kâle,
Sen elini uzatýnca bu garibe,
Gözyaþlarýný ah..! Býrakýver gitsin...
Sevdiðim, düþtüysek bu mâkus melâle,
Eller utansýn, yaptýklarý zalimce.
Korkma! Attýysalar seni mahzene,
Sevgimizi oraya koyuver gitsin...
Titreyen ellerimde kalem coþmakta,
Mürekkebinde binlerce yaþ akmakta,
Düþünmezsen beni ak sayfalarýnda,
Kara yazýlarýna salýver gitsin....
Âh ettiðimde âhýma ateþ düþtü,
Gözlerimde en son yaþ eline düþtü,
Seyret ki bu garibi ne hale düþtü,
Sonra onu sineye çekiver gitsin...
Sevdiðim, duygularým baþ kaldýrmakta,
Bir hasta gibi adýný sayýklamakta,
Ne olur gül yüzünle kor aynama bak da,
Ýstersen nazlý örtünle siliver gitsin...
Ölüm buymuþ, mahþermiþ gece,
Gölgeler ateþ, ateþmiþ gündüze,
Sualleri getirince melek buz tepside!
Üzülme, cevaplarýmý çalýver gitsin...
Kader, alnýmda, pusuda yýlan gibi,
Kalbim sevdalý âh odasý viran gibi,
Uðramazsan gönül þehrime ey sevgili,
Yolu açýk, kýyameti oraya sürüver gitsin...
Düþüncelerime toz bulutlar çökmekte,
Yýldýrýmlar gardiyan olmuþ, nöbette,
Sana gelecekse ölüm son nefesiyle,
Onu da alnýndan bir öpüver gitsin...
Hasretim, zamaný akreple kovalamakta,
Gözlerim âma gibi aydýnlýða yasta,
Vuslatýnla baþýma karlar yaðdýrdýkça!
Beni Azrail’e bir soruver gitsin...