Hüznüme yaðýyor Ýstanbul
Yaramaz çocuklar ýslatýp kaçýyor penceremi
Sandalyede bir ben, bir de…
Orasý þaire kalsýn yaðmur bu konuþur mu?
Þehir ýþýklarýný pusa gömmüþ alýngan bu gün
Hey gökyüzü topla git çocuklarýný
Toprak mutlu biliyorum, olsun
Gözlerime karýþmasýn saðanaklar
Alaca bir yaz koþar bedenimde yarýsý serin yarýsý sýcak.
Namazgâh taþlarý yýkandý içinde nice tinle
Öylece baktým esen rüzgâra deli damlalara
Kendimde yýkandý gözbebeklerim
Durma yað yaðabildiðin kadar
Hüznümden de az biraz al…
Alným saçlarýma küs bu ara
Dökülemedi yaðmurun avazlarýyla
Yanýk bir düþtür sevmiþlik karýþtý kýrmýzý siyaha
Avut þimdi avutabilirsen çek bir nefese cigara
Sýrf bulut olsun diye yaktým dumaný dudaðýma…
Hangi yolun sapaðýdýr sözler
Kývrýlýr patika yollara düþer
Özlem aynasý kendine dönük sýrlý âlem
Tel tel oldu sözümde ýslak kelimeler
Yaz gelir kurur belki elemli yerler.
Bir kolum Porsuk bir kolum Marmara
Deðmeyin içimdeki yaðmura
Matruþka bebeklerim uyuyor iç içe
Katmerli bir yaðmur var bu gece içimde
Güneþle yakalambaç oynasam gelirim belki kendime…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.