Ýradeler kaybolmuþ, zorluklarýn içinde, Samimiyet arama muhabbet yarým aðýz. Bugün insan olarak varlýklarýn içinde, Farkýmýzý ortaya koymaktan çok uzaðýz.
Felç olmuþ gibi sanki kupkuru his dünyamýz , Kan gözyaþý içinde kývranmak öngörümüz, Sinelerimiz aþksýz , yýlan çýyan yuvamýz, Hani Yunus sevgimiz, Mevlana hoþgörümüz.
Ýnsanca davranmayý unutmuþ halimiz var, Kin, nefret sermayemiz tek varýmýz yoðumuz , Bugün sevgi adýna zehirli dilimiz var , Hislerin güdümünde yaþýyoruz çoðumuz.
Farklý düþünenleri kendimize benzetmek, Gücümüz yetenlerin hep tepesine çýkmak, Öteki olanlara baský yapýp alt etmek , Akla-mantýða raðmen can yakýp gönül yýkmak.
Yýllar varki mazlumlar, maðdurlar diyarýnda , Ýþlene gelen vahþet, vahþilerinkine denk , Ümitler soldurulmuþ bu gün, hatta yarýnda, Dünyada sürer gider, ölümden beter bir cenk.
Varoluþ gayemizle köprüler yýkýk, anlar, Hiç bir þey yapamadan ýzdýrap içindeyiz, Çýðlýða dönüþüyor içimize akanlar, Yollarýn mecnunlarý neden de, niçindeyiz.