sonsuz sürgünündeyiz
soluðumuz soluðunda
þimdi, en tanýdýk yerindeyiz hayatýn
gülecekken güzellikler adýna
gözlerimize sýðmayan hüzünler unutulmuþ düþler kadar uzun
yüreðimiz kan gölünden bir derya
katil suratlý duygularla erkeklik saltanatýný büyütürken
ve yükselirken þöleni omuzlarýmýza dek
içimizde idama yargýlý binlerce umut
kanatlarýnda kurþun yarasýyla
içinde duvarlar çökerttiðimiz, gözlerimiz düþlerimizin çýðlýk yeriydi
cesetler soðudukça biz kanadýk, hiç durmadan kanadýk
kanlý bir destan olduk sonunda
ellerini hiç çekmedi yakamýzdan
diþleriyle sarýlýþýný, içimizi yaralayýþýný söyleyemedik
diyemedik acýnýn dile gelmiþliðini
çorak topraða tohum salmak mýdýr yaþamak
ey yüreðinin sokaklarýný adsýzlýðýyla süsleyen
üst üste yýðýlan dertlerden kadýnlýðýný besleyen annem
en doðurgan yanýnla sen söyle
insan yerine konulmamýþlýðýn gölgesinde baþýný eðerken
ve okyanus sessizliðin rýhtýmýnda yalnýzlýk büyütürken
hayat hiç çatlamayan bir tohumdu suskun dilinde
sen söyle anne
çekip sancýsýný günlerce
bir tutam sevince yaklaþmanýn ne demek olduðunu
cehennemin ortasýnda yorgun argýn
nar dudaklarýnda çýkýþý yasaklanmýþ bir sesti özgürlük
her akþam bedenini gül diye býraktýðýnda yataðýna
parçalanan yüreðinle
sen söyle
acýlarýn kara sözlü tanýklýðýnda
her yolun sonu tükeniþ oluyorsa yalnýzca
susma anne
dök gözlerindeki kýzýllýðý topraða
tohum olup seni bekleyeceðim
duysun egemenlik asil bir sevdanýn doruklara vuran sesini
her damlanda bir nehir
her hýçkýrýðýnda bir okyanus doðsun
aðla utanma
onlar da bilir
biz de biliriz ki
adýmýz dillerde hiç çýkmadý insana !
08 / 10/ 2009 / N_Erol
Þiirimi güne taþýyarak beni onure eden tüm kurul üyelerine teþekkür ediyor ve saygýlar sunuyorum. Ayrýca, þiire deðer verip, kýymetli zamanlarýný harcayarak, þiirimi okuyup yorumlayan bütün dostlara ve þiirime ses olan sevgili Kalimeraya içtenlikle teþekkür ediyorum.
Saygýlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.