niyetler katmerleþmiþ
her adýmda bir nefret
dökülmüþ sofralarýmýza kaþýk kaþýk
aðýzlar tatsýz tuzsuz
aðýzlar sessiz soluksuz
bir insanlýk ki karanlýðýn kertesinde
kiminin yüreði
kiminin dili
hiç yeþermeyen bahçe
Issýz bir çöl kuþatmýþ bedenleri
olduðundan yüksek görünmeye özenmek midir
çizmeden yukarý çýkýp, kendini bir þey sanmanýn saçmalýðý
ve böbürlenmenin budalalýðý
en korkunç ve en geçit vermez olduðunda
utanmak hafifletir mi rezilliðimizi
ya da gülünç olmak, çaresizliðimizi
etimiz, kemiðimiz
ve gözlerimiz
beynimizin o köhne kapýsýnda ayrýmý doðuruyor
durulur mu ayrý gayrý bir yerde
her gün yeni umutlar doðarken çocuklarýn gözlerinde
merhametin kilosu kaç para
saklanan düþmanlýk çýkýnca ortaya
ormanlarýn aslaný
adalarýn kralý olmak mýdýr kahramanlýk
özgürlüðü yakmaya, ve yýkmaya amade olduðumuzda
korkuyu giydirip kuþandýrdýðýmýzda insanoðluna
fakir yanýmýzdýr…
masumluða ters duran adýmlarýmýz
bir tarafýný acýtmadan
yakmadan yürekleri çoðalamaz mýyýz
görürdük belki
çekmeseydik peçeyi yüzümüze
özgürlüðün iyiliðini
açýk seçik güzelliðini
oysa özgür doðmuþuz, hilafsýz
baðýþlanmýþ bize toprak kokusu
ne kadar çok seversek o kadar varýz
öksüz deðiliz, yoksul da,
ne de zavallýnýn teki
sömürgeciler gibi birileri
ister azgýn
ister yýrtýcý
isterse ürkütücü olsunlar
hýrslarýný delip geçen, kýnýndan çýkmýþ onurumuz
dolanýp duruyor haritasýnda ülkemin
bazý þeyler hiç bitmeyecek, hiç deðilse…
bütün hýþmýyla ve de heybetiyle köpürenler
insanlýða ayrýmý öðütleyenler
haydi körükleyin yürekleri
sarýlýn kardeþliðe
ihanet düþmanýndýr
ne teslim ne ihanet ne zulüm
o buzul karmaþada kurtulmalý insan
ezmeden, kimse kimseyi
ve sömürmeden
insanlýðýn sýcacýk bakýþlarýnda sevmeli
sarmalý sevgiyi…
04/ 10 / 2009 / N_Erol
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.