SON CEMRE

ebrûliydi yaþam
belki yaþamadým bütün renklerini
kurþundu içinde eriyen zaman
sükûnlu gecenin eþiðinde durur þimdi gün
bilinmez hangi kavþakta bekler ölüm!
---- ------ ------- ---------------


kalkansýz yüzümde
keskince bileylenir gibi
gür büyür yalnýzlýðým

geçip gitmede saman alevi gülüþler
ah! bir çocuk gülüþü konsa dudaðýma

tecrit odalarýnda
güneþsiz, dar bir çýkmaz sokak/ hâtýralar
ne ileri ne geri artýk yön
ulaþýlmaz sarý sýcak kýyýlarý
suya deðmiyor ayaklar
uzak teselliler beslemekte bulutlarý


çýkarýp kozamdan sevinç açtýran
son bir cemre isterim
onunla / dünyayý ilk görüþü olsun gözlerimin
üzerimdeki yitirilmiþ zaman sarhoþluðunu
þu uzun yol yorgunluðunu
atsýn üzerinden ayaklarým
sonra serilip bahar topraðýna sere serpe gülerim
aðlasýn bulutlar üzerime
sevinçle bereketlerini tutarým ellerimle
gül tepe koyarým adýný o yerin

göðüs kafesime kadar gelip duran ölüm
varsýn açsýn aðzýný iþtahla
güldüm ya doya doya
artýk bahtiyâr ölürüm

ey hayat! olmayacak bir þey mi istediðim?
çok mu yakýn artýk yol / beyaza sarýnmaya
yoksa, vereceðimi verdim sana
senin kadar alamayanlarý düþün
topla, çarp, çýkart /böl bütün yaþadýklarýna
ekle ahraz dilime, sen büyüt
gerisi sana kalmýþ mý diyorsun?

Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Sosyal Medyada Paylaşın: