*** ESMANIN NASİPSİZİ ***
Anladým bitmeyecek bu hicran yangýný.
Yazgýsý hüzzam, ezâsý ebedî kalacak,
Âvâzesi semâya sinmiþ nefesimin.
Ben gözden uzak bir hayâl yýlgýný.
Alýþtým, kederim hep böyle sermedî kalacak .
Sevgili! Mülkünde bir gezginin saltanatsýzlýðý mýyým?
Yer tutup hüküm süremediðim gönlün, kutsal bana,
Kelâm-ý emelden kemâl-i eleme erdiren.
Derviþâsâ rüyalara talip, bir müjdeye teþne aþýðým.
Gizli saklý kapýlarýný ne olur artýk açsana!
Sýrdý, sýrça saraylardan sürgün edilmiþliðim.
Asýrlardýr üflenmeyen lambada hasretim ýþýða.
Sen, Hayy isminin tecelligâhý yâr, beni kurtar!
Baþlasýn âteþ-i aþkýna âþinâ bendeliðim;
Bana öyle bir makam baðýþla.
Yorgunum, yýlgýn, kýrgýn, gücenmiþ ve yalnýz.
Yitik bir ruh aynada gördüðüm, sözcükler lügâtlerde kayýp...
Leyla! Hükmü bir bana geçen sultan; bir lahza olsun adýmý an!
Kan yürüsün damarlarýma, aydýnlansýn göðüm yýldýz yýldýz.
Sûretim mesrûr; siretim âsûde, kalsam öylece, gözlerimi kapayýp…
Hüzne bulanmýþ bir serencamýn can çekiþen mücrimiyim ben,
Visâli muhâl yârin eteðine tutun ey Esmânýn nasipsizi!
Bir ney soluðu gibi inle, duyur sesini; kavli kalbe býrak, söylesin:
“Aþktýr adý ölmenin, ateþte tutuþup yandýðýn bilmeden
Acziyete mukabil yanmak cesareti, pervanede gizli.”
Olcay GÖKÇE ( 27.09.2009)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.