Her þey bir salkýmla baþladý Keþke ölmeden görseydim o yarim gözlerini Ve örseydim bal kurusu saçlarýný Keþke olamazlarým olmasaydý Zamaný deðil ama Yakýnda intihar kokusu Pansiyon odalarýnda tavan arasý örümcekleri gibi Ýnce ince örüyorum ölümü Sana yaklaþmak için Ve seni bulmak için Uykusuz gecelerimle Ýmdat fýþkýrýyorum us’umdan Ah ulan yine hasret kokuyor þiir Mit’imde arzu/hâle (itirazým) var Tenhalara sýkýþtým Fermanlara feryadým var
Ben ne inim ne de cinim Ben annesiz sevgi fakiri bir çulsuzum Aþk desem yok, Para desem hiç olmadý Allah’tan tek dileðimdin Arada bir sesini dahi duyamadým Sensiz hayat zift kokuyor anne!
Gökyüzü siyahýmsý artýk Güneþ kýrmýzýya çalýyor arada sýrada Þimdi ben neyleyim orada burada Hani babamýn sakladýðý resmini bulduðum o gün gibi Hafýzam yerinde deðil. Yolum karanlýk... Yerden yere vuruyorum kendimi Gecelerim kabus...
Kabuslarým olma anne!
NeYzEn.. 22.7.2009
Bülent Kaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
NeYzEn.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.