Adı Eylül

Sunu;

“Aþk’a meyilli miyavlarýmla
Asu’deyim, güneþ ülkesinde týnýsý bozuk.
Ölü gibi hissederken çaresizim, yaþayamýyorum.
Aþksa yaþamak, aþk Eylül’dür Eylül’de aþk!”


Aðustos akþamlarý demini almadan
Yaþam üstü matemlerim vurgun yedi
Ve sonbaharýmda son buldu asi sevdam
Kanadý kýrýk serçeydim
Kimse görmedi, duymadý
“O“hariç…
Adý Eylül;
Aþkýn sevda mevsimi,
Yýlýmýn son ayý,
Alfabemin ilk harfi,
Hýrçýn gençliðimin dokuzuncu senfonisi
Baþýboþ sefilim
Arýyorum köþe bucak
Ansýzýn girdi rüyalarýma düþ
Sanýrým bu yüzden Eylülde düþ’tüm
Gel,
Çapraz ateþlerle sevda sarhoþu yap
Yaðmala hovarda gençliðimi.
Bak,
Kaldýr baþýný görebildiðin gök senin
Yeter ki,
Bir mum yak sönmesin ýþýðým
Çek,
Koca kentimin kara yas perdelerini
Durma,
Mevsim biterken,
Ne olursan
Ve her nerdeysen gel…

/../

Puslu bir gece yarýsý
Fýrtýnalarý coþtururdu çatlamýþ dudaklarýmda
Sessizliðimde sesi yankýlandý
Ýnletti dipsiz iniltilerimi
Dizginleyemedim deli boranlarýmý
Düþ olup düþerdim düþlerinden
O nasýlsýn derdi
Sus puslarým figanlarýma sinerdi.
Ve en büyük çýðlýðým sessizliði severdi
O bendeydi ben Eylül’de
Eylül geldiðinde
Bir mum alevi titrerdi karanlýklar
Baðýrdým durdum
Adý Eylül
Ýçimde sönmüþ ihtilal kanýrtýsý
Hani serçeler aðlayýnca ölürmüþ ya
Bende serçe gibi katre katre sýzlanýyorum
Elimde son sonatý aþkýn afiþlerde kalýyor
Söyleyemedim ki;
Seni seviyorum ‘Ay Parçasý’…
Ne yapsam faydasý yok
Diyemiyorum iþte…
“Çeken bilir ayrýlýk acýsýný”
Böyle geçmeyecek duracak zaman
Hayallerimde kavuþacaðým sana
Bak iþte,
Benimkisi de gelin güveylik oyunu
Hani diyorum ya ikide bir;
Ýçimden içim geçiyor ama bir sen geçmiyorsun!
Sende geç içimden ýþýl ýþýl
Anadan üryan soy kelimeleri
Delikanlýca yüzdür denizlerinde


/…/


Adý Eylül
Namý yankýlanýrken Mudanya sahilinde
Ýskeleler dayanamadý dibe battý
Gemiler alabora oldu
Ve yosun kokusu sardý Burgaz’ý
Karþýmda heybetli Gemlik diz çöktü
Týpký benim gibi,
Balýklar dile geldi kýyýya vurdu can çekiþti!
Yazýk deðil mi?
Hiç kimse ses çýkarmadý,
Sustu bütün mendirekler, sustu küpeþteler
Ne yaptýn sahilime söyle?


/…/

Söyle Eylül,
Hani hatýrlar mýsýn’larla baþladýðým þiirlerim vardý
Hatýrladýn mý?
Bazen denize taþ atýp yüzdürürdüm
Þimdi attýðým taþlar içimde batýk
Dayanamýyorum
Patlatýyorum yavuz volkanlarýmý
O susup bakýyor öylece
Þimdi susuyorum ona söylenircesine
Maksat yaþayamadýklarýma isyan…
Benimkisi böylesine bir þey
Adý Eylül
Her akþam uðruna dilek tuttuðum yalvarýþlarým
Þimdi nerede?
Bilmiyorum…
Gözlerime mil çekildi herhalde!
Mevsimler geçti birer birer
Avuturum diye sarýldý sergüzeþtler
Ve o sustu bana
Bu ayda aþk baþkadýr
Gel diyorum
Yaðmurlardan arýnmýþ bir gök kubbeyle
Ýsli bulutu söküp alnýndan
Çorak yüreðe düþercesine
Bir saltanatý yýkýp
Kur Cumhuriyeti
Ama Eylül’le ama Eylül’de…

Aþksa yaþamak, aþk Eylül’dür Eylül’de aþk!


NeYzEn..

Bülent Kaya

Not: Bir Aðustos daha yiterken sevdayý öldürenler için öldüm öldüm dirildim. Sahiller evim oldu. Gerçeðime en yakýn þiirimdir tüm gerçeklerim ve gerekçelerimle.. Miladýma...Ama Eylü’le Ama Eylül’de.
Sosyal Medyada Paylaşın: