Çiçeklerin hiç solmadý Merak etme anne Týpký bende solmayan sen gibi Ama yatamýyorum mezar taþýnda Ellerim titriyor arada Bir tek nefes alabiliyorum sýradan O da senin uðruna anne Bak aðlýyorum yine Kimsecikler görmedi merak etme Görseler dahi söylemem Sözüm söz anne
Omuzlarýmda kimsesiz ihtilalin yükü Ýçimde kara bir isyan Patlamak üzere yanardaðým
Saçýnýn tek bir teline dünyamý veririm Hem hava soðuk hem içim Bak dudaklarým da çatladý Üþüyorum hafiften Tenim bende deðil Karþý duvarda resmin Aþaðý baksam kahýr, Yukarý baksam hüzün Söyle anne, ben neyleyim þimdi Ne yöne bakayým
Yönsüz kaldým…
Pusulam sendin anne!...
NeYzEn..
Bülent Kaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
NeYzEn.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.