ÜÇ E L M A

güz mevsimi artýk
yapacak çok iþ var toparlanmalý
yamalý bohçayý açmalý önce
itip týkýþtýrdýðým ne varsa býrakmalý ortalýða
yeri geldiðinde beni bulacaktýr nasýl olsa

yaz kýrýntýlarýný toplamalý kýyýlardan
ne kalmýþsa artýk

sonra hayal penceresini açýp
sandýðýma sýðacak kadar, ne varsa çekip almalý

topraðý temizlemekten baþlamalý iþe ilk
yeþerecekler için taze sevinçler gerek

karanlýðý yaratan
yabanýl duygularý kazýyýp
yaþayýp yaþayamadýðým ne varsa
batýp gitmesini istediðim, su yüzüne çýkaný
alýp ellerime yüzleþmeli hepsinle
baðýþlamalýyým kendimi bunun için

yeniden gülüþlerimi kondurmalýyým dudaklarýma
küçük bir sudan sönmeyecek
büyük bir ateþi yakmalýyým

notadan eksiði kalmamalý þarkýlarýmýn
ben taþýmalýyým geceme yýldýzlarý
istemezken yalnýzlýðý
ýssýzlýðý sarsmalý bakýþlarým

varsýn gerçekleþmesin
düþlerimle de mutlu olmalýyým
doyumsuz sevmeliyim yaþamý bu mevsimde

kýyýsýndan bakarken uçuruma hep temkinli
baðlarý gevþetmemeliyim
herkes alabildiðini alýr, verebildiði gibi
yaþamýn keyfi
“sessizliðin musikisinde” bile bir ses vermeli
yaþamak oyununun kuralý böyle

kapa gözlerini kalbim
dünyanýn çirkefliðini görme
gökten üç elma düþtü þimdi
biri alana, biri verene, biri de yaðma
bilmem denk düþer mi sana!


Hâdiye Kaptan

c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: