Kaldýr baþýný göðe, gözlerinin aksinde yýldýzlarý göreyim. Suskunluðun zikrinde cezbolurken dili rüzgarýn, ben hala daðýlan saçlarýnýn derdindeyim,
Eski bir çatýk kaþ rutubetinden arta kalan, ve dipsiz kuytular tezgahýnda, bezirgan seviþmeleri anýmsatýn türküler söyle bana. Tut ki yosunsu bakýþlarýn narkozunda kalmýþým. damarýmda kan niyetine sen... ben biliyordum adýn kekik kokulu toprak kadar kutsaldý, ve bilmediðin, sevda devriminde hayalin, yüreðime kan ile resmolandý.
Þimdi, dilimde yeþerirken acýnýn ölümcül lehçesi takvimlerini koparýyorum hayatýn. tut ki yanaðýmda gövdesiz sutreler beslemiþim. Acýnýn ezgi notasýnda bir aðýt, Önümde adýný yazmak adýna getirilmiþ bembeyaz bir kaðýt. Buruþturup atýyorum, gecenin bilinmezliðine, Ve aldýrmadan beyazýn çýldýrtan rengine. Herhangi bir yaradýr diye adýn, dokunamýyorum. Yalan söylüyorum, herkese Tut ki burnum uzuyor, tut ki dolunaya tezat renksiz geceler düþlüyorum. En alýngan hallerimdeyim galiba bu gün, Esen rüzgara sövüyorum, Sesimi çalarken ansýzýn... Tut ki karasýna yanaþmýþ bir vapurdur kirpiðin. Nefretin sevmedendir, Tut ki bomboþ kalan avuçlarýn teri, Gözlerin deðil yüreðin nemidir. Eðreti gidiþler macerasý mý? hayýr, hayýrdan deðil ya elbet. Tut ki her þeyin, þer yanýndaymýþým, Dinlenirken nefes nefese bir filmin son karesinde. Kalabalýk cümleler geçer dilimin yolundan, sen uzaklardaymýþsýn. Tut ki iþaret parmaðýnda izi yokluðun, Öðretisi yalan, gerçeði, hayali yalan. Þimdi, Seslensem, yaz ortasýnda tufana tutulur her sözcüðüm. Gözlerimi kapatsam karanlýklarýmdan korkarým. Tut ki umutsal bir þiir türer, gizbe inlerinde bu dehlizin, Efsunlanmýþ dallarýnda, sihirler, büyüler. Ürpertilmiþ, tarla kuþu kadar tirek kalýrým. Avcý adýmlarýnda, kuþkovandýr yokluðun. Ve ben incinen bir gelincik kadar, yalnýzým.
Kaldýr baþýný göðe, ýþýðýnda yol bulsun sözlerimin süreyyasý, Kaldýr da ne olursun! içimde sussun þu baþ belasý.
Varsýn el sallarken tomurcuklanmamýþ mayýn tohumuna, lugatýnýn kirli sözler mahreminde kalsýn adým. Varsýn sýrlý uslar aleminde, Ýnce bir tülden süzülsün ahým. Tut ki, Yeþilden mahrem intihar topraklarý avuçladým. Özlemimi yýkadým, aðlarken kardan adamlarla dizdize. Hüzün burunlu, acýnasý bir dua dilimde, Tespihimde sýralanmýþ nur ýþýðý prangalarý Ürküyordum, Tut ki yarama merhem diye seni sarmýþým. Yakama yapýþan ödünç alýnmýþ sevdan gibi. Gülümsüyorsam, gizlenip kuyusuna hüznün, yalan... Sana avucumda biriktirilmiþ hoyrat þafaklar büyütüyorum, Adresimde geri dönülmez yollar yokuþu. Bir türlü bulamadým biliyor musun, yoluna uçurduðum o nazlý kuþu.
Tut ki, Güzel günler adýna, aldýrmadan kopan fýrtýnaya, Bir ýslýk dolamýþým dilime. Salya sümük çocukluðum ve süpürülmüþ gençliðim var her boðumunda. Tut ki durulmuþum, vakit ölüm saatindeymiþ. Çirkin dalgýnlýklarým varmýþ ceplerinde usumun. Hala iki ceylan aðlýyor içimde biliyor musun? Býçaklanmýþým terazisinde bir eylülün. Seslensem sesi gelir mi þu mezardaki ölünün?
Kaldýr baþýný göðe, yüzünün her kývrýmýnda yüreðimin coðrafyasýný göreyim. Tut ki hala ödünç alýnmýþ hayatlar vadisinde, daðýlan saçlarýnýn derdindeyim.
Bak hala ayný deminde hicranýn, mahmuzunu kelepçeliyorum ayrýlýðýn. Yaþlanmýþ rüyalar görüyorum, sonbaharýnda yitik. Elleri yumuk yumuk karaklýklarýn. Cam kýrýklarý getirdim sana, sözler sapanýyla taþlanmýþ. Vakit dudaðýnda hilal vaktidir. Yastýðýnda toprak, yataðýnda kökü bir akasyanýn. Tut ki seninle yoðurulmuþ bir buðudur her kuytusu þu lahzanýn.
Tut ki Sonunu bir türlü getirememiþim o bilindik þarkýnýn. Güller vadisinde saklambaçlar oynamýþým. Hep benmiþim ebe, hep senmiþsin saklanan. Ve hep senmiþsin kan ter içinde bir uykuda sayýklanan.
Dün gece gezindim þehrinin her sokaðýnda. Her yolunda seni gösteren tabelalar gördüm. Ýþte ayrýlýklar sokaðý, iþte caddesi acýlarýn. Tut ki Dalýp dalýp gitmiþim, gidiþin saplanýnca ciðerime, Bu ayrýlýk öldürür demiþim. Ölmüþüm belki dirilip binlerce kere. Kaybolmuþum, aramýþ gölgem beni. Paslanmýþ diþlerimden, tanýrlar demiþim, aldýrmamýþým. Bul beni sevgili, Yüreðimin sesinden taný beni. Terimle ýslanan yanaðýmdan taný. Bul beni sevgili, Tutuþturulmuþ yarýnlarýndan, Dipnot olarak düþülmüþ adresimden bul beni. Daha fazla bekletme, Öldür beni...
Engin Badem -acemiþair-
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.