MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GİDENLERİN ARDINDAN /4
ebadem

GİDENLERİN ARDINDAN /4





Aldýrmadan boynumu üþütmesine gümüþ kapaklý cevþenin,
Ýçinden sana Cebrail nesfesli dualar okuyordum.
Gün kadar sýcak, sen kadar sýcaktý iþte...

Merhaba...
Bak yine ben geldim gülüm,
Tesellisiz hýrslardan sýyýrýp tüm hislerimi.
Ve aldýrmadan sýrtýmda yoktan varedilmiþ vasýfsýz kamburlarýma.
Ve sýrt çevirerek öðrettiðin tüm yalnýzlýklarýma inat.
Ben geldim, yine geldim, ben geldim iþte...
Anlasana,
Yaþanmýþ hayatýn her satýr arasýnda
Yazgýdan yana suskunluðum var. Biliyorsun sen.
Bugün sen de sus, varsýn hüzünlü bulutlar erisin.
Bak sana o düþlerini kurduðun kýzlarýný getirdim
Uzat! uzat ne olur toprak kokan ellerini öpüversin!

Biliyor musun ?
Ne zaman yeþilin dokunsa gözlerimin retinasýna,
Geceler kýzýla boyanýr ve taþar zýrhýndan siyah.
Ve sen ne zaman çatsan kaþlarýný bir mezar taþýnda.
Dilimde baþ kaldýrýr, korunaksýz bir eyvah.
Oy benim eyvahlarýmýn ele avuca sýðmaz afacaný
Oy benim kimselere diyemediðim iki kýzýmýn ilk anasý.
Eyy kanayan yaralarýmýn müsebbibi
baðýþlanmasý meçhul günahlar býrakmak var mýydý... söylesene?
Ey düþlerimin yýrtýlan çehresinde bilenmiþ acýlar doðuran,
Ey tedirgin virgüller ardýna ölümcül yüklemler býrakan.
Ey suskularýn kefen giyen kraliçesi,
Uzat! uzat Allah aþkýna Irmak kýzýn öpsün ellerini.

Söylesene,
Nedendir nefesimin her boðumunda,
Boyun bükmüþ isyankar cezbelerde yutkunmak.
Nedendir,düþlerin senli anlarýnda, ansýzýn kan ter içinde uyanmak.
Söylesene,
Nedendir özlemini gözlerimin sularýnda bulmak?
Nedendir, anlamsýz sorularda anlamsýz cevaplar aramak?
Oysa sen deðil misin?
Her gece kemiðime býçak niyetine dayanan.
Yine sen deðil misin on yedisinde kanat takýp ebediyete yollanan?
Oyy gerçeðin varlýðý aþkýna,
Bak ben sana kýzlarýný getirdim.
Sen de göðsümde can çekiþen canýn aþkýna,
Aha þu gül tomurcuklu körpe bal kýzlarýn adýna,
Topraðýnda suskun boy veren güllerin adýna.
Býrak! Býrak artýk özlemin ölüversin
Sen uzat topraksý ellerini, kýzlarýn öpüversin.


Biliyor musun?
Ne zaman geçsem önünden o hastanenin,
Serçeleri ürkek, insanlarý aðlar görürüm.
Gözlerimi diktiðimde o “Acil servise”
Çaresizce bekleyen, hayatlarda ölürüm.
Bilirsin sen,
Isýrýlmýþ dudaklarýn yarýðýnda kalan kandýr,
Gitme derken bir sedyenin ardýndan,
Ýþte ölüm denilen þey o “An”dýr.
Artýk,
Hangi cümleyi kursam ben sana
Öznesine ölüm, virgülüne kan bulaþýr.
Ve unutma ki yeþil gözlüm,
Onbir yýldýr bu adamýn yüreðinde,
Menekþe kokulu, kefen giymiþ bir kraliçe dolaþýr.
Sen aldýrma söylediklerime,
Acýnýn sözüne aldanýlmaz ki.
Beyaz olsun, kefen olsun giyinde geliver,
Bak sana kýzlarýný getirdim,
Uzat toprak kokan dudaklarýný, uzat da bir kerecik öpüver.

Þimdi ben, aldýrmadan boynumu üþütmesine gümüþ kapaklý cevþenin,
Ýçinden sana Cebrail nesfesli dualar okuyorum.
Köleleþtirilmiþ suskular, dipçiklenir
Kýnama azatsýz öykünüþlerimi ne olur,
Ne olur altýndan kalkamadýðým suskun cümleler kurma bana,
Bak ben sana iki dalýný getirdim aile aðacýmýn,
Biliyorum sen seversin baharlarý,
Ne olur can kat canýma gülüver,
Sana kýzlarýný getirdim, uzat toprak kokan dudaklarýný, öpüver.

Biliyorum,
Anlamsýz kalýr, söylenecek en anlamlý söz bile,
Yakmaz elbet yakmaz ,
Ayrýlýk acýsýndayken, en korunda köz bile.
Aldýrmýyorum, aldýrmýyorum yeþil gözlü,
Ben senin derdindeyim.
Öl de öldüreyim ölümleri, biliyorsun emrindeyim.
Ýzin ver yar,
Bak tozlanmýþ mermerin, baþ taþýn, siyah yazýn
Ýzin ver silsin Ezgi de senin kýzýn.
Ezgi, kýzým,
Ne olur her zerresini siliver,
bu toprak yataðýdýr annenizin...
Cevabýný veremeyeceðim sorular sormayýn bana
Baharý seviyormuþ deyin,
Her gece yýldýzlarla konuþuyormuþ deyin
Gün olur gelecekmiþ deyin.
Gün olur saçlarýmýzý okþayacakmýþ deyin.
Seviyormuþ deyin iþte baharý,
Gitmesi bundanmýþ deyin onyedisinde,
Gitmesi bundanmýþ iþte, gitmesi bundan....

(Ezgi)-Söylesene baba, görmek için güneþi,
-hiç yatýlýr mý burada? Baksana yastýðý taþ yorganý toprak.
-yatýlýr kýzým, yatýlýr elbet güneþ dediðin þey doðuyorsa eðer umuda.
- yatýlýr elbet ,güneþ dediðin þey ýsýtýyorsa eðer üþüyen yanlarýný inadýna.

(Irmak)- Babacýðým söylesene, annem sever miydi çiçeðini bu tarlanýn?

-sever elbet kýzým sever, senin elinden olursa.
-Aldýrmaz ekin kokusuna, aldýrmaz yapraklarýnýn çamuruna.

(Irmak)- Öyleyse ben vereyim baba ben vereyim ellerimle,
-iyi de baba annemim elleri nerede?
- Seslensem uzatýr mý? Tutar mý çamurlu gövdesinden bu demetin?
- Baba...
- aðlama ne olursun, ýslatma topraðýný ilk annemin,
- Sen dememiþ miydin buydu diye benim yeminim.

Ey yeþil gözlüm ne olur sana uzanan çiçeklere ellerini uzatýver
Sonra çýkar þu toprak kokan dudaklarýný, çýkar da yanaðýndan öpüver.

Bilmiyorum aslýnda,
Acýyan yanlarýmý, kanayan yaralarýmý bilmiyorum.
Tuz dökülmüþ dökülmemiþ farkeder mi bilmiyorum?
Hangisi hastýr bu yaranýn, ayrýlýðýn hangi yaný güzeldir, bilmiyorum.
Kim söylerse yalandýr, bu öykü burada biter diye,
Yalandýr bu ocak mahþerde tüter diyen, yalandýr.
Ey kendimde seni bulduðum,
Ve eyy bulduðumda yitirdiðim,
Kaldýr donuk gözlerini güneþe gülüver,
Sana kýzlarýný getirdim,
Kalk þu topraktan, yanaðýndan öpüver.

Biliyorum aslýnda,
Buðulu adaklara adanmýþ gözlerin vardý senin.
Gidiþin kadar içimi yakan, gülüþün vardý senin.
Artýk yorgun bir kalp aðrýsýna inat,
Güllerime bakýyorum.
Çok da koymadý iþte diyorum, gülüp geçtim iþte diyorum, yalan!
Pek de belli etmiyorum aðladýðýmý.
Yaðmur düþtü diyorum gözlerime,
ya da gözüme birþey kaçtý iþte diyorum, yalan!
Anlasana efsunlu bir küskünlüksün hayata dair.
Uzayan yollarýmýn, çaresizliðisin,
Resmisin iþte yalnýzlýðýn siyah ve beyaz.
Konuþma be yeþil gözlü,
Bak ben sana iki yürek gülünü getirdim, ne olur uyanýver,
Çok þey istemiyorum be sevgili sadece saçlarýný okþayýver.

Þimdi ben, aldýrmadan boynumu üþütmesine gümüþ kapaklý cevþenin,
Ýçinden sana Cebrail nesfesli dualar okuyorum.
Keþke son kez öpsem diyordum gözlerinin çaðlasýndan.
Yeþilin her tonuna inat, kamaþmasýna inat damaðýmýn.
Kusura bakma gülüm bu gün herkesten fazla daðýnýklýðým.
Þimdi toplarým sanýyordum.
Çýrpýyordum alalacele tedirgin gülüþlerimi yüzümden.
Aðlamam gerekiyormuþ, giderken döktüklerine.
Aðlamam gerekiyormuþ, en sevdiði aðýr aðýr bir tabutta yürürken.
Ben aðladým sanýyordum,
Bilmiyordum yüreðime aktýðýný yaþlarýmýn.
Bilmiyordum sebebine insafsýzca çatýldýðýný kaþlarýmýn.
Neyse boþver...
Bak ben sana iki çaðla tohumu getirdim,
Uyan artýk dudaðýný sürüver.
Kalk þu topraktan kalk artýk, dudaðýmdan öpüver.

Engin Badem
-acemiþair-

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.