Zordayım Dostlar.

Gülmüyor ki yüzüm, bu gurbet elde.
Henüz ölmedim ya kardayým dostlar.
Daðlarý devirdim çevirdim çöle,
Yok, elimden tutan dardayým dostlar.

Hiç çarem kalmadý bilmem ne etsem?
Ýçime dert olur bir sevda gütsem.
Çile hep peþimde nereye gitsem.
Yok, halden anlayan zordayým dostlar.

Bu sevgi içimde urlu bir kanser,
Çaresiz gönlümden akýyor kan ter.
Bu hasret içimde zehirden hançer.
Yok, halden anlayan, yardayým dostlar.

Gidemem sýlaya yollar çok uzak.
Kaderim önümde aþýlmaz tuzak.
Aþkým oldu bana alevden kazak.
Yok, halden anlayan hardayým dostlar.

Ýçim bitap düþtü gönül tarumar.
Aklým yok dese de kalbim aþk arar.
Ne olurum bilmem hayatým kumar.
Üç parmak ucunda zardayým dostlar

Belki de suçluyum kime ne diyem.
Vursunlar zincire bitmesin çilem.
Varsýn çýksýn bu can gurbette ölem.
Dört omuzda salda turdayým dostlar.

Süleyman Göktekin
www.siirmevsimi.com
(Þahsýma Aittir)



Sosyal Medyada Paylaşın: