ulus’un arka sokaklarýnda özünde beyaz tezahür etse de yüzünde füme yoksulluklara giyinmiþ meskenlere doðdum ben koparýldý sevgiyle aramdaki kordon baðý kulaðýma fýsýldanan ezan yatsýya istinaden, uþþak makamýndan aþka maktüliyetim, o an mühürlenmiþ hakk tarafýndan ve adýmý okumuþ kulaðýma babam anlamý
“yaþam”
babam… dilimden hiçbir vakit duymayacaðýn nedamet þarkýlarý büyüttüm sana pencere önü karanfillerine adadýðýn ömrü baldýran zehriyle yudum ben, deli yanýlgýmýn adýný sevda koydum baba… onur dedin, fazilet dedin, emek dedin bilemedin dilimde nefti bir sevda ayazý ellerimi zifti bir sarnýca diredim hani bir masal olsun anlatsaydýn belki hayatýn keskin yüzünü böyle yalazlamazdý düþlerim yoruldum… eþkýyalar kesti sevdalarýmý kahpe sevilerin susturucu çýðlýðýyla þakaklarýmdan vuruldum sus söyleme anneme duymasýn
annem bembeyaz etaminlere iþlediðin allý morlu güllere benzemedi gençliðim… kaç iðne oyasý hüzün büyüttüm çeyiz sandýklarýna bir anlamý bir hükmü olmalýydý vazgeçiþlerimin sevgi dedin, namus dedin, baht dedin bilemedin alnýmda is karasý bir yazgýnýn kahrý gönlümde anarþist sevdalarýn manifestosuz küfrü cennet bahçelerinde yalýnayak yürüdüm topuklarýma sevdanýn yasak dikeni battý yollarýma kumpas kurdular, cehenneme sürüldüm hani bir ninni olsun dokusaydýn geceme bir tutam tüy olurdu kramplarým kýrýldým beyazýn her haline hasret düþtüm anne yalvarýrým söyleme sevgilime bilmesin
sevgilim… adýný en kutsal kitaplarýn en kumral ayetlerine zerk ettim sarýþýn düþlerde uyuttum sensizliðimi esmer gecelerde çaðýldadý sessizliðim imanýmýn cümlesini o çivit mavisi gözlerinde yok ettim yaþam dedin, kader dedin, zor dedin ruhuna yükselmeden an öncesi yardýlar göðsümün kafesini kevserle buladýlar hoyrat nefesimi bilemedin hani bir þiir olsun adasaydýn dudaklarýma kimsesizliðimde irin kusmazdý belki yüreðim ben sevdayý abanoz gölgeliklerinde uzandýðým serinlik bildim kýrdýlar dallarýný mahremiyetimin ateþin baðrýnda üþüdü hayallerim sus dillendirme günahlarýný tanrýya lanetlemesin
rabbim isyaný yüreðimden infazý adaletinden bildim… þimdi her kalabalýk bir lahza tenha ve her tenha bir parça kalabalýk aslýnda ki gözlerim umudun ölmediði saatler þimdi her ateþ bir damla su ve her katre, asi bir yalým aslýnda ki ütopyam hazanýn bölmediði vaatler þimdi her kader, bir tutam ayrýlýk ve her ayrýlýk, bir deli yazgý aslýnda
okuma…
sen yazdýn nasýlsa…
kutlu olsun doðum günüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
aysegulguncan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.