şiir kıvamında

I/hüzün

ay düþer, toprak yarýlýr þiirimin i mge coðrafyasýnda.
anlamsýz ve önemsiz günbatýmlarý, donuk akþamlar
kimliksiz geceler, mavimsi ekþiliðini büyütür acýnýn.

sözcükler aðu içer, sürme çeker hüzün karasýndan.

tarihin ve talihin gölgesinde uzayan kuþku yumaðý,
eski bir zamanýn kuytu uzamýnda; ki saçlarý kavruk
gözleri tandýr, uyaksýz ve i mgesiz
el deðmemiþ bir sükunetle süzülür içine yalnýzlýðýn.

söze çöken tortunun þiirimsi dudaklarý
gelgit i mgeler býrakýr yaþamýn seyir defterine;
ki anlamý kendince anlamsýz,savruk
dili yitmiþ, yazgýsýz ve yargýsýz bir tirat,
bir anektot düþürür tuzlu maviliðine acýnýn.

bir fersah uzakta kendisiyle seviþiyor hüzün.

hüzün yýllanmýþ þarap tadýnda; ki ay üþür.
yalnýzlýk eylül sabahýnda geceden tutuþur.

þiirim, kanatlarýnda gizlenmiþ nisan yaðmuru,
yolunu kaybetmiþ serçe ürkekliðinde;
ki böðürtlen çalmýþ ekþimsi kýzýllýðýna aðlar.

bir mil uzakta doðum sancýsý çekiyor hüzün.

toprak kerbela susuzluðunda; ay tutulur.
sessizlik, deseni kil ve külden dokunmuþ
iki baþlý kýlýç gecenin koynunda; söz biçilir.
emek ve alýnteri; ki hiç bir çimen yeþermez çið damlasýnda,
hayasýz sularda akýp gider.

zaman dursun istiyorun; ki baþým dönüyor.
matem çayýný tomurcuksuz düþlerden demliyorum;
tadý damaðýmda barut kokusu, acýmtrak.
genzim yansýn istiyorum; ateþi olan var mý
...þiir kývamýnda!

Sosyal Medyada Paylaşın: