Yalana bürünmüþ bir aþk yaþýyorum þimdilerde... Bir bebegin masumiyetine sýgýnmýþ bir yüz... Çaresiz sevilmeyi bekler kapýmda.. Görmez gözler sakladýklarýný, inanýr sahte masumiyete... Gezerken meçhulun kýyýlarýnda, inmek ister gönül aþkýn mahzenine.. Bi çare ve bitap düþer mýsralar, þairin kaleminde... Çünkü yalana bürünmüþtür herþey gibi sözcüklerde... Anlatýlmaz yalanýn viran eden sancýsý... Ýmla kýlavuzu yok bu yaþananlarýn.. Ki telaffuzu olsun... Önsözünü aradým yaþadýklarýmýn... Belki gerçegi bulurum diye satýrlarýnda... Çözemezken hayatýn tek bilinenli denklemini... Nasýl anlayabilirim bu aþkýn anafikrini...!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
yemyesil_kurbaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.