hayattan bıkmak
Ne zaman býkýlýr hayattan,
Denizler çöl ,çöller deniz oluncamý?
Ne zaman herþey býrakýlýr oluruna,
Sevdiginden ayrýlýp yapayanlýz kalýncamý?
Ne zaman yaþamak anlamsýz gelir insana,
Gözyaþlarýnýn bile anlamsýz geldigi anlardamý?
Yada ölümün soguk yüzünü gördügün anki hissizliginde mi?
Bir kýþ sabahý buz gibi yataktan kalkýp ýsýnmaya çalýþtýgýnda mý?
Sevemediginde mi dünyayý..
Ýsyan ettigin de mi herþeye...
Ve yýkýlmadan dim dik durabildigin de mi?
Yada çaresizlik içinde kývrandýgýn da mý?
Amansýz hastalýga yakalandýgýndaki çaresizlige kapýldýgýndamý?
Heþeyi unutmak isteyip unutamadýgýnda mý?
Bir mum ýþýgý altýnda tüm hatýralarýnýn canlandýgý
Ve pencerene nisan yagmurlarý vurdugunda mý?
Yada hayatý deli dolu yaþayýp,
Yaþanacak birþey kalmadýgý hissine kapýldýgýnda mý?
Anlamsýz gelir yaþam....
Ne zaman yýkýlýr hayallerin?
Bir boþlukta kaldýgýn da elinden tutacak bir dost bulamadýgýnda mý?
Yada yaþamdan her yönüyle býkýp,
Tüm hayellerinin sona erdigi, bedeninin sogudugu,
Gözlerinin anlamsýz ve ýþýksýz baktýgý,
Arkandan aglandýgý ÖLÜM ANINDA mý???
Sosyal Medyada Paylaşın:
yemyesil_kurbaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.