30 AĞUSTOS GECESİ...
Pazartesi’lere denk düþen bayramlar,
Bir, Otuz Aðustos gecesi, yaðmurlu,
Serin denemez, ancak çiseli,
Bayraklar... Bayraklar, fakir bayramlar...
Bakkal duymadý, Berber içe dönük astý!
Öbürü bantlý, biri çengel iðneli!
Biri mini çubuk ile, diðeri iple gerdi!
O günü, unutamam. Bu günden (*) “Ticâri’lere ne?!
Hiçbirinde, ne Bayram vardý, ne de Bayrak astý!..
Ýnsanlar týnmadý, söylemediler birbirlerine!
Ne kimse þaþtý, ne Belediye ne Vâlilik, derdini astý!
Þehitler bekleþtiler, O gün hüzünle,
“Bizler, kimler için Þehîd olduk?!” diye,
Ruhlarýný sýzlattýk, bu gaflet: Neden?.. Niye?!.
Soðutulduk; Al Bayraðýmýzdan... Acýrým!
Kefen olsun, isterim. Sarýlmak: Pek büyük þeref,
Kendini, insan sayanlar: Kat-yat-araba istediler,
“Onyedi Aðustos!”u, ne çabuk unuttuk: Heyhât!
Bir ömürlük lâzým deðil... Lâzým deðil, gölgelik!
Olmasýn! Olmasýn... Hiçbir zaman!..Ýsyân ederim:
Bayraksýz- Þerefsiz olur mu, yaþamak?!
(* Ticâriler: Bu Bayram gününde; Tüm dolmuþ minibüsleri
ile ticâret yapan ya da Resmî taþýt araçlarýnda, bayrak asýlmadý.)
Kadir Yeter. TRABZON.
Türksesi Gazetesi’nin, 21 MAYIS 2005 Cumartesi gün ve 10804. sayýsýnýn 2. sayfasýnda yayýnlandý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.