Bu þehirde benim varlýðým bitmiþ.
Geldiðin gibi git diyor taþ, toprak.
O soldurdu beni diye kin gütmüþ.
Sevda aðacýndan düþen her yaprak.
Hep beni göstermiþ suçlu aynasý.
Benimle açýlmýþ günah sayfasý.
Dikenlerle dolmuþ aþkýn tarlasý.
Sevgiler bitmezmiþ, gönüller kurak.
Her gün çaresizim. her gün ölgünüm.
Bir gün kahretmeden geçmiyor günüm.
Yine yol göründü, yine sürgünüm.
Anladým bu þehir deðil son durak.
Her tarafý karla kaplý yazýmýn,
Mahkûmu olmuþum alýn yazýmýn.
Meþk perdesi kýrýk gönül sazýmýn,
Hep de bam teline vuruyor mýzrak.
Eþim dostum benden vazgeçmez sandým.
Sýrtýný döndüler elden utandým.
Can çeken bedenden býktým, usandým.
Kurtuluþum olsun benim bu firak.
Süleyman Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.