Islığın ıslak sesi lâl..

düþtozu bahçelerden geçip giderken sen
aðustos yangýný akþamlara kal demeyi de bilirdim
unutkan bir eylül eskicisine verip yorgunluðumu

ýslýklarýný durdurur evhamlý sözardý fýrtýnalarýnýn
gözyaþlarýný silerdim merdivende yeminlenmiþ
deprem sonrasý sardunyalarýnýn alaca bakýþlarýyla

haraç mezat geriye dönük kýrýlganlýklar pazarýnda
peþin alýrdým çiðnediðin gururumu ezilmemiþçesine
apak sayfa gibi öncesinin incinmiþliðini yok sayarak

yüzüne yakýþan nergis gülüþüne ömrümü verirdim
emektar bahçevan inceliðinde özenip üstüne titreyerek
o zor ayaz mevsimlere direnemeyeceðinden haberdar

baktým seyirlik ayrýlýklara aþinaydý ezberindeki aþk
yalnýzlýðýma yalnýzlýk ilikleyecek türden dilindeki lâl

kalbimi "hoþçakal"la kilitleyip siyah güller yetiþtirdim






Sevinç Uslu
( hare / Ýstanbul - 2006 )

Sosyal Medyada Paylaşın: