alaz alaz..

sus eyy! benimim
yum ay çýplaðý gözlerini
ki demiþtim baþtan
kýlý kýrk yaran gecenin koynuna düþmeyegör
keder taþýr bakýþýnýn kervanlarý
tükenirsin billâh salkým salkým ateþin avuçlarýnda
erir gidersin tepeden týrnaða kendini kuþanan seni



anla!

kalabalýk nüfuslu bir hüzün þiirisin
acýyla tanýmlanan öznelerine sebep sabýkalý sesin
ki ben kâðýtlara dökerken aþk kýrýðý ezgilerini
eþi benzeri görülmemiþ yumruk otursa da kalemin boðazýna
yazarým aahh!
yazmasam haykýrmasam içinin bin anlam halini
bilinmez sana dönüp nasýl sen olduðum
senin için sen vallahi



düþün bir!

az mý çektik böyle nice
inancýmýzýn cephesinde süre süre sevdamýzý
saniyelerin en aðýrlaþtýðý yerde
olanca gücüyle iþgal ederken ömrümüzü sonsuz üzgü
her zamanki gibi
renkleri zulümle yok edilen yetim mevsimlerin yaralarýný
dualarýmýzla sarýp Allah’ýn adýyla kucaklamadýk mý



dur eeyy! kalbim
beter çýrpýnman
yeter yutkunmam peþinsýra
çok eski bir kuþ alfabesinden gelse de adým
teslim oluyorum kirpiklerimde ipini koparan heyheyli saðanaklara
demedim mi vaah! en baþtan daha
uzlaþýlmaz umudu katleden kancýk hayatla

oluk oluk kanla yunuyor sokaklar
bak lâkin bir bak!
elini kolunu sallaya sallaya ortalýkta dolaþýyor cellatlar
hangi salgýn bu
þiddet humma kin ve muamma
çöreklenmiþ evlerin çatýlarýna kurþun kurþun vebalý çað
seni beni bizi yitiyorum an’la anla



yalan gül kokuþlum yalan iþte güneþ kýrpýþan defne vakitleri
çýkýlmaz kalleþ hesaplarýn bataklýðýndan özlenen insanlýða
gülüþsüz býrakýldýkça çocuklar türküsüz gelin böcekleri
ve çiçekler ekilmedikçe o melun namlularýn ucuna
varýlmaz ki karanlýðýn pasýný silen þafaklara





Sevinç USLU
( hare / Ýstanbul )







" olaðanüstü emek ve çabalarýyla
can-ý gönülden takdiri ve saygýyý hak eden "Edebiyat Defteri" ailemizin yönetim ve seçki kurulu’na;
çalýþmamý, deðerli þiir büyüklerim ve mýsra gözlü kardeþlerimle bu þekilde paylaþmama olanak verdiði için, saygýyla teþekkür ediyorum.."

Sosyal Medyada Paylaşın: