DÜNDEN BU GÜNE
pencereme konan günü durduran, hain gecenin elidir !
hüznün yapraklarý serilidir, dünden bu güne...
ruh körelir, gün begün geceyle
bu günden yarýna, gece düþecek yine !...
gece ki, karadýr kaný ;
kan damlatýr durmadan beyaza !
düþerken, kara çukurlara gün
ve bir adým hep öndeyken gece
nasýl beyaza döner bu kara ?
korkuyorum ey hayat !
tut elimden, yeniden tut
dünya bu kadar çirkinken ;
bir cinnet girerken düþlerimin içine
intihar hazýrlýðýndadýr, nefessiz sabahlarým !
durmadan, dayanýrken kapýma akþamlar
yýkýldý yýkýlacak içimdeki mecâlsiz dayak !
konuþur mu taþ duvar ?
söylese sýzan acýmý
hýzlýca düþüyor yüreðimden hayat !
canýmýn yongasýnda, ufalanýyor sevinçlerim, toz duman
içimde bulanýyor, ayný dönen zaman...
ne zaman bitecek bilmem ki bu azap !
bu uðultu, sinsi sinsi yaklaþan
kaç rüzgârýn paydasý ?
vurur, yerden yere böyle
ayný dönmede zaman yine, dünden bu güne!...
Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.