Pek çetin esti, salladý savurdu,
Fýrtýnalý aþkýn hasret rüzgârý,
Sam yeli gibiydi yaktý kavurdu;
Fýrtýnalý aþkýn hasret rüzgârý…
Ne zaman bir kavuþma lafý edildi,
Bir sebep çýktý ortaya olmadý gitti,
Hayalleri yýktý, umutlarýmýzý kýrdý;
Fýrtýnalý aþkýn hasret rüzgârý…
Üzülme gül yapraðým, elbet dinecek,
Aðlayan gözlerimiz bir gün gülecek,
Ilýk ýlýk esen melteme dönecek;
Fýrtýnalý aþkýn hasret rüzgârý…
Tevfik ALBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.