Huzursuzluðumun doðum sancýlarý sýkýþtýrýyor ruhumu...
Nefes almak faydasýz!
Hiçbir ilacý yok bunun.
Ruhumu yýrta yýrta çýkar huzursuzluðum,
Ama ne bir adým önce,
Ne de bir adým sonra.
Engel olamam..
En iyisi, kolaylaþtýrmaktýr bu figaný ehveni!
Peki ya nasýl ?
Direnmeyerek...
Çýðlýklarým semayý titrete titrete!
Sonra derin bir huzur alýrým koynuma.
Bütün kötülüklerden korumak için savaþýrým.
Ama bilmez miyim!
Pir-u pak huzuru sarmalarken,
Her an gebe kalmaya hazýrým...
Kim bilir kaç sancý,
Kaç doðum yaþanacak...
Hiçbir acý korkutmaz beni,
Tek korkum,
ÖLÜ DOÐURMAK...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.