Kaderime küssem seni bana vermedi diye
Düzelir mi herþey?
Sen meçhul bir hayatý yaþarken,
Hiç olmamýþ olsan bile,
Yokluðuna alýþmaya çalýþmak
Deliliðin ta kendisi deðil midir?!
Oysa ne kadar da hazýrlamýþtým kendimi,
Gelecektin, ve beni
Hiç sevilmediðim kadar çok sevecektin!
Hayal ve gerçeðin ayrýldýðý noktaya geldim.
Kabullendim!
Gelmeyeceksin!..
Sen kendi meçhul hayatýný yaþayýp
Belki benim varlýðýmý bile bilmeyecek,
Benim seni özlediðim gibi beni özlemeyeceksin...
Ümitleriymiþ insaný ayakta sapasaðlam tutan.
Kalmadý artýk
Ne ümit,
Ne istek...
Küsmüyorum,
Birilerinin beklediðine kavuþmuþ olmasý
Beni küstürmüyor.
Üzülmüyorum da,
Baþkalarýnýn hayallerini gerçeðe çevirmiþ olmasý
Beni üzmüyor.
Olmadýysa,
Yapamadýysam,
Gelmediysen,
Ýçimden cümleler dolup taþsa da,
Söyleyecek hiçbir þey yok!..
Sadece,
Vazgeçiyorum...
Sen kendi meçhul hayatýný yaþarken,
Ben hayallerimin eþyalarýný topluyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.