Sensiz kaldýðým için mutluyum diyebilirim...
Bilirsin, ben yeni þeyler öðrenmeyi severim...
Senin yokluðunda, acýyla yüzleþmeyi öðrendim,
Hala içim acýyor ama en önemlisi, ayakta kalmayý öðrendim...
Bildiðimi zannettiðim yalnýzlýðý yaþadým yokluðunda...
Yalnýzlýðýn soðukluðu, sen arkaný dönüp giderken vurdu yüzüme,
Bir süre sonra, yalnýzlýða alýþmayý da öðrendim...
Az yemek yiyerek de yaþanýyormuþ onu öðrendim,
Seninleyken beni mutlu eden þeylerin, sonradan nasýl acýttýðýný da.
Þimdi bana dönmek istesen, ben istemem seni,
Çünkü ben, yokluðuna alýþmayý da öðrendim, hayal kurmamayý da…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.