Gecenin Alaca Karanlığında 2

/Doksanlý yýllar
Zemheri sarmýþ yedi düveli
Beyaz örtüye saklanmýþ sýra daðlar
Ve palandöken geçit vermiyor
Gitme kal diyordu.../

Gecemin alaca karanlýðýnda
Hazan yaðmurlarýna istinaden
Vakitli vakitsiz ayrýlýklar yaðdý üzerime
Ta þuramda pastörize bir yara / ýslandý
Geride küçük ben
Önümde Erzurum garý
Kasten çýktýk yola
Siyah beyaz anýlara üstünkörü nara atýp
Þuur altýmda köþe bucak saklanan
Unutamadýklarým için debeleniyorum

Ýki elim yakamda
Ve iki gözüm toprakta
Neylersiniz;
Kapaklarým düþmek üzere
Ýçimde "memleket özlemi"
An be an eritiyor beni
Asýl bir damlaya saklamýþtým
Vatan için, hürriyet için, anam için...
Bir gün dönerim diye
Hala sinemde sýzýlý bir yara
Geride çocukluk anýlarým
Yollara koyulduk umudun yolcularý
Su olup aktýk bilinmezliðin kucaðýnda
Yollar...
Bir parça umut
Ve birkaç eþya
Yüklüce aný,
Hazan sarýsýnýn sarmaladýðý
Gümüþ sarýsý eski kasa Fatih’e týka basa
Gecenin alacakaranlýðýnýn koynunda
Eþlik etti yenilmiþliklerimize
Yorgun argýn...

Köhne yolculuk bitti
Bende bittim ana...
Ve adýný ilk defa duyduðum bir yerdeyim
Þadýrvaný kaldýrýp
Kafamýn sýðacaðý bir boþlukta koca kent
Bizim oralara hiç benzemiyor
Nefes almak güç bela,
Fabrika bacalarý, büyük binalar, araçlar...
Beton kaplamýþtý buralarý ana
Sen yeþilin kenti diyordun
Oysa yeþilden eser kalmamýþ
Benim hayallerim vardý
Þimdi onlarda inkisar-ý hayal oldu
Ýçimde memleket hasreti kýpýrdadý
Belki bir gün dönerim diye,
Gelmeseydik de diyemedim.
Sevmedim,
Ya da sevemedim
Çünkü ben;
Selvi boylu,
Kýrmýzý yanaklý,
Bir omzu düþük delikanlý

Ve ben su katýlmamýþ bir Dadaþ’tým...


NeYzEn.. 27.07.2009




Bülent Kaya
Sosyal Medyada Paylaşın: