ziyaret

kapýlarý iyice aç
þimdi bir kadýn gelecek
misafirliði unutmuþsun epeydir
ansýzýn hoþbuldum diyerek
gözlerin açýlmýþ biraz merakla
evine bir kadýn girecek
elinde acabalý bir bohça
yanýnda çoktan unutulmuþ bir bebek
sýradanlýða bürünmüþ gününü
belki biraz korkuyla bölecek

siz konuþmadan ama bilirmiþ gibi
sessizleyeceksiniz ustaca birbirinizi
gözün istemeden yüküne iliþecek
bir gün gelecektim, unuttun
ama unuttuðunu dehþetle bilerek
ben seni hep bilirim
bu çok sýradan
çok sonradan bir geliþ diyecek

kendinle kal o anda yalnýzsýn
herkes seni bedava gidecek
düþlerin unutuþa karýþmýþ sýradan
aklýn kimbilir nerede sönecek
sen de herkes gibi hikaye öyle
çaldýklarýný yakan alaycý bir hýrsýzsýn
ve birden iþte, diyecek
emanetin elimde,
ben giderim kal sen kendinle
sen bunlarý yaksan da
duvara assan da kim bilecek
hep orada
açýlmamýþ kimbilirde gözlerin
dehþeti içmiþ gözlerin büyücek
en ummadýðýnla en anmadýðýnla beynin bile
deliðe bir anahtar gibi girecek

ben gidiyorum diyecek el kadýn
yolum uzun belki bilirsin
baþka kim bilir kaç ev silinecek
siz burada dehþetle kalýn
bu korku bilin ki sizi
bilin ki babanýz gibi sevecek

iþte þimdi kaçtýðýn bütün anlar
zamaný sessizce büzüþüp
pakete týkmýþ kahramanlar
mumlarýn sönmemiþ daha erimeden sevincin
susmamýþ uðultulu çalgýlar
son doðum günün unutma
son ölümdünü içinin
kapatýp gözlerini ama bütün suskun
o çýðlýða korkmadan
seviþir gibi yýldýrýmla
çekingen ama duygusuz
söyle þimdi
ilk hangi elin deðecek?
Sosyal Medyada Paylaşın: