yoruldu aynalar çirkinliðimizden utanmakta varoluþ zaten ansýzýn, apansýz ortaya açýlan çirkeflerimizden. bir bir yolunsa kirpiklerimiz de öyle bir yerde içimiz kusmaktan býkacak
uzatsan elini biraz, uzansan ademoðlum korma biraz cesaret, düþtüðün anda deniz tutacak ve sular dolacak deliklerimizden içeri çirkinliðimiz ayrýþacak ben de böyle uzanýrken o gün ufak bir deniz oldum yüzyýllar sonra anýlarýmý size deniz susacak
denizden geldik, denize çok þükür kirlerimiz, benliðimiz, tenimiz bizden ýrak kalacak ruhlamýzýn düðümlerinde gezinip maviliði içerek sonsuzluða gizimiz bir bulut sunacak utanma coþkunluðundan utanma dans bize meyilli, sen de umarsýz köpür köpüklerde hüznümüz banyo yapacak.
karalardan kaçtýk kardeþlerim, onlar durmalý yerinde izniyle kaderin burda suya sureler yazýlacak okuyan bulunmasa da hatalý alfabelerimizi günün birinde uçun burda denize, çekin suyu içinize susmayýn, adýmýz çýðlýk olacak ve bilin o zaman tarih defterinde anýmýz zaten ve bir gün hepimizin adý DENÝZ olacak. Sosyal Medyada Paylaşın:
ayperest Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.