Belki

belki rüyalý bir gecede hayali
belki güpegündüz nar gibi sahici
belki o an
damarlarým kabarmýþken yani
insanlýðýmý sorgularken
tartarken ulu günahýmýzý
insanlýk-lýðýn kefesinde
beynim liðmelenirken
sýkýlmýþken sol yumruðum havada
sýkýlmýþken solcu bir yumruk gibi yüreðim orada
kalabalýklara karýþacaðým
caddelere salacaðým haykýþýrýþýmý
molotof kokteylimi yudumlayacaðým bilin ki
çakmak çakmak hýnç dolu gözlerimle
annelerime karýþacak hislerim
cumartesi annelerime belki
-oðlum, kýnalý kuzucuðum,ciðerimin köþesi
seni ben adý belli deðil bir yerde ölesin
toplu mezarlara meze olasýn diye mi dünyaya verdimdi?
ordan sýzacak yumruðum baþka bir meydana
tayad’laþacaðým o köþede bir iyi
-insan, diyeceðim
ah, senin insan olduðuna bir inansam..
f tipi dehlizlerde sürünüp
o kurtlarýn eline bir kuzu sunsam
doyarlar mý elimden bir sürü ummadan?
anadilimde haykýrayým bari biraz
bana alfabemi geri verin
acýyýn býyýðý yeni terleyen tenlere
hayalinin resmini yapacak bir gencin
ellerinden silahlarýnýzý geri çekin
hiç bir cellat asker doðmaz iþte öyle anadan
öyle de ölmeyeceðiz son nefeste de
safsatalarýnýzý buyrun kendiniz yiyin!

tarihin tekerrünü bekler baþkaldýrýþým
sonra toz duman alýr her yeri
mavzerler donanýr allý pullu ortada
-biber gazý acý mýdýr anne, yemeðe de mi katalým?
ve bu su israf deðil midir o tazyikiyle
üzerinde, yýkanasý olmayan dimdik insanlarýn?
adýný aniden hatýrlarým sevgili copun
her selamlaþmamýzda biraz daha adamým
eminim, siz de inanýn
apar topar götürülüþler vardýr
kafalar bastýrýlarak
o bilmeceli arabalara
gidiþimiz ummanadýr
gidiþimiz yok’a dýr analarým
gidiþimiz önemli deðildir zaten
dikiliþimiz ak pak geleceði masum yavrularýn

hakkýmýzý istedik diyeceðim
insan olmakla kazandýklarýmýzý
ve elimizden aldýklarýnýzý insana uzak yalanlarla
onlar bizimdi diyeceðim
virgülsüz bir dayak yiyeceðim, bilin
her yerimden copsuyu akacak
kan ne güzel de yýkar bir teni
korkarým yorulacaðým
bir isim vereceðim belki
tatlý canýma kanacaðým
-ben demedim bayým, o dedirtti
artýk uslu sýcak yuvamda oturacaðým
bilmiþ bakýþlarla o gece yalýnayak salýnacaðým
ucundan geçtiðim hücreye korkuyla bakýp
sancýlarýmý cepleyerek karanlýðýn ayazýnda
öylece insan yapýmý bir hücreden
evrensel bir hücreye dalacaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın: