Seni baðýrýyorum taþ duvarlara Tiz bir sesim yankýlanýyor Hüküm giymiþ bir sevdalý aðýtýyla aðlayýþlar Sýralýyorum. Tüm kavuþmalarýn kapýlarý ömür boyu kilitli Hücreme sýzmýyor dünyanýn ýþýðý Sýðmýyor yüreðime anýlarýn güleç yüzü Yýlgýnlýk yok yinede Ne yaðlý urganýn can alýcý duruþu Ne giyotinin keskin diþli býçaðý Ne de kollarýmdaki kelepçenin Diþlerini sýrýtýþý Beni senden götürmeye yetmiyor. Seviyorum, seviyorum, seviyorum En çok da zulmüne boyun eðmeyen yüreðimi seviyorum.
Sevmek direnmekse direniyorum Sana akýyor gönül yaným Coþkun bir nehir gibi Tükenmiþ bir duygu ferman okuyor Yaný baþýmda Ah! Bana baþkaldýrýþý bile içimi acýtýyor. Onu yargýlayan bendim, bitirip tüketende bendim. Ah bu yürek iþciliðim, O senin çorak yüreðinde, hala umutlar ekmekte Aþmadýk dað, gitmediði yol kalmadý Yine de umuda yolculuk içinde katar, katar Seviyorum, seviyorum, seviyorum En çok da ben bana benzeyen yanýmý seviyorum
Yokluðun içimde bir isyan oldu Ne ateþler yaktýn söndüremedim Hüzünlerimi de sevdim, içinde sen vardýn Ve en son yüreðime basa basa sen geçtin Yenik düþmedim bu savaþta Avuçlayýp içtiðin kaným helalin olsun Damarlarýnda dolaþan benim haberin olsun. Seviyorum seviyorum seviyorum Kine kin gütmeyen yüreðimi seviyorum.
30.07.2009 Manisa
Özlem Çetin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.