Gittim.

GÝTTÝM

Uçurumun kenarýndayým,
Direnemedim yokluðuna
Yorgun bedenimi aldým gittim.
Azap çeken ruhum sende kaldý.
Aðzýmdan çýkan sözler vardý,
Ýki gönül arasýnda dinmeyen
Fýrtýnalar koptu.
Bir hýrçýn suydum, bendimi yýktým
Bir deli rüzgardým tomurcuða döllenen
dalarýmý kýrdým,

Seni bilmem ama,
Bütün sevgi sözcüklerini
Aya yýldýzlara söyledim gittim.

Korkuyorum!
Yok, bu gün aðlamayacaðým,
Güçlü yüreðime sýðýnýyorum.
Attýðým her adým,
Beni ölüme götürüyorsa
Ýþte gönüllüyüm gidiyorum.

Ey! Mutluluk al beni kollarýna
Yaradan adýna söz ver,
Götür beni mecnun’un çöllerine
Ya da bana bir yol göster,
Senide mutsuz etmek istemiyorum.


Özlem ÇETÝN/MANÝSA
20.07.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:

Özlem ÇETİN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

HOŞÇAKAL . Sana Kırgın Değilim Havin ÖZLEM ÇETİN Çingene Kızı DİLAN GÖZÜ YAŞLI O SEBİ Yaren' sin KALBİNİN MEYDANINA BARIŞMAK İÇİN GELDİM. GİTME DOST BÜLBÜL