Sana Kırgın Değilim Havin

Yine Mevsim sonbahar
Buralarda yaðmur yaðýyor
Islandým.
Aklýma yüreðine sýðýnmak geldi
Üþüdüm.
Kanundan kaçan bir anarþisttim
Yasakladým kendimi
Ürperdim.
Güneþ’e ay’a küstüm,
karanlýða gömüldüm.
Ahh! beni gözden ýrak etse bu aþk
Sana kýrgýn deðilim Havin
Sana kýrgýn deðilim.



Yoruldum;
Yolunda yürümekten yoruldum
Hayal edip düþlere gömülmekten yoruldum
Her yolun sonu sana çýkar sandým,
umutlandým.
Yorgun bir sevdalý açlýðýndayým
Kolaymý ayrýlýðýn çýkrýðýnda büklüm, büklüm
Yol almak.
Ve…
Nefret dolu gözlerinde var olmak.
Ben!
Ben bu acýnýn aðzýnda nasýl sevdalanýrým
Nasýl umutla yürürüm’ ki, gönlüm iþgal altýnda
Nasýl bir daha gelirim
En güzel haziran gecelerinde
Sensiz nasýlda seyre dalar bu gözler
Aðustos rapsodisinde
Sana kýrgýn deðilim Havin
Sana kýrgýn deðilim.



Yüzümü kamçýlayan gülüþün bir tuzak
Uyan artýk ey serçe yüreðim uyan, gözlerine mil çekilecek
Yalvarýyorum sana Tanrým,
Usandýrmak istemiyorum aþk adýna çekilen acýlarý
Çaðýrsam Azrail bile almaz bu canýmý
Kara toprak kabul etmez kederli yanýmý
Toplayýp götüreceðim bütün anýlarýmý
Seninle de paylaþmam senli düþlerimi
Sana kýrgýn deðilim Havin,
Sana kýrgýn deðilim.



Özlem ÇETÝN/MANÝSA
02.12.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: