Yalvarýrým aç kollarýný aç toprak Gül yüzlü yar’ imi sana getirdim. Onun yoluna, Can sundum, gönül verdim Gönülsüz açan çiçekti vakitsiz derdim Al onu al koynuna o da senindir toprak.
Yandýðýn ateþe bende yanmýþým Lal akan sular gibiydim. Sele dönmüþüm Uslu, güleç yüzümü o, yare vermiþim Al onu al sinene sakýn incitme toprak.
Kurudu gönül baðlarým hazan olmuþum Yaðan yaðmurlara kara yazgým sermiþim Ben ona can demiþim, Canan bilmiþim Al onu yüreðine, aðlatma toprak
Hiç kimsede gözüm yokken girdi gönlüme Þeker oldu aðularý saçan dilime Aþkýn penasýyla vurdun sazýn telime Al beni sar sinene bende seninim toprak
Özlem ÇETÝN/MANÝSA 14.08.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.