biliyor ki elimde kör kandil umutlarýmýn fukara ýþýðýyla onu aramaya çýkacaðým nasýlsa
biliyor ki dayanam yokluðuna düþerim yollara
uzaktan görür gölgemi aldýrmaz görmez güya
ne zaman ki varýrým yanýna dudaklarýmda eski bir merhabayla
o an’a kadar görünmeyen elleri çýkar ceplerinden fýrtýna hýþmýyla
iþte o zaman yüzümde parlayýp göðsüme iner olanca hýzýyla o muþta patlar dudaklarýmda kan kýrmýzý acý kararýr gözlerim
ah...utançtan ölmem gerek aslýnda
ayakta ölen bir akasya þahittir masumluðuma
biliyorum ne yaparsa yapsýn inkârla küfürle kâfirle inatla dökülsek meydanlara tüm o çetrefil kavgalara ve o mukaddes davanýn hatrýna bilir ki küsemem ona
bilir ki... dayanam yokluðuna düþerim yollara
o kýyýp ta öpüp koklayamadýðým sevdanýn hatrýna...
ceyda görk 21temmuz2009___20.43
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ceyda GÖRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.