FİLİSTİN TÜRKÜSÜ

Bir uçtan bir uca tarihi aldatýyorlar
Kýyýpta beþere,buna’tekerrür’diyorlar.

Kurþunlar düþer topraða,toprak bütün kanar;
Filistin,koynumda dehrin cefasýna aðlar.

Sapan taþlarý içimdeki yüreðe benzer,
Her çýlgýn yürek ki,imansýz baþlarý ezer.

Tevhid uðrunda senin davan büyüktür belli,
Senden habersiz büyüyen her çiçek hâreli.

Gül olsan hüzün kanayan elimde,barýþa;
Ve diksem seni gözyaþlarýmla kat kat arþa.

Evlerin yýkýk,mabedlerin harab,kalbin kan;
Senden çok uzaklarda bin yürekk ki aðlayan.

Davana davacý gerek,kalbine hadsiz gül;
Çok aðladýn sinendeki ateþe,bir kez gül!

Yaman bir imtihandýr seninki biz beþere,
Elbet seninle gurur duyulur bu kadere.

O bebelerin yok mu ah! Ya o kadýnlarýn;
Bilmezsin nasýl kalbi kanar þah damarýmýn.

Tanklar,tüfekler Garb’ýn korkusunun adýdýr;
Korkma! Her akan gözyaþý zafere yakýndýr.

Allah baki,O’nun divanesiyiz hepimiz;
Yadýrgama beni,biz ki ezelden kardeþiz.

Sana bir diken batsa ey Filistin,ölürüm;
Gül olsam koynunda,yalnýzca sana ölürüm.

Ölümde yakýþýr bize,hep ayný saflarda;
Yalnýz ölüme gülerek, þehadet tahtýnda.

Sen sus ey Filistin,senin yokluðun aðlasýn;
O yokluk ki hergün doðan güneþte kanasýn.

Filistin,baðrýnda sessizce ölüm besleyen;
Filistin,bir kelebek gibi masumca ölen.

Prangalar parçalanýr,yýkýlýr zindanlar;
Allah’a yürüyenler,Allah’a koþacaklar.

Þehadet parmaðý gibi uzar minareler,
Altýnda sessizce biter menekþeler,güller.

Sen ufkunu seyret,raksýna dalsýn tüm her þey;
Birgün döner akýncý akýndan,hey mazi hey.

Ýntifa çocuklarýnýn avuçlarý gülden,
Üstündür imanlarý ezelden ve ebedden.

Sana özgürlük þarkýsýný söylemek yasak,
Yasak san koynunda dikenlerle aðlamak.

Bir sýksan içindeki ateþi kan fýþkýrýr,
Daðlar,denizler ortadan ikiye ayrýlýr.

Her iman sancýsý gözyaþlarýna gül düþer,
Elbette Allah’ýn kudreti bizlere yeter.

Ben sana þehit diyemem dilim varmaz asla;
Gazilik hicran gibidir,esirlikse asla.

Garb’ýn ufkunda tüller uçuþur siyah,yeþil;
Lakin senin rahminde ýþýklar nesil nesil.

Bilirim sözler kifayetsiz yahut anlamsýz;
Sen ve ben,hepimiz bu devranýn acýsýyýz.

Dedim ya sana Allah baki,gerisi hep boþ;
Ölümse alnýmýza yazýlan,ölüm ne hoþ.

Tebessümü yeter acýnýn,gülmek yakýþmaz;
Bir çift göz ki hepimizde,kadere aðlanmaz.

Neylersin,senin kucaðýnda ölenler küçük;
Aðlama onlar þehittir,evet Allah büyük.

Gayrý ayaða kalk,böyle süründüðün yeter;
Kalmazsa saflarda dost,bize Allah yeter.



GÖKHAN ÇAKMAZ

Sosyal Medyada Paylaşın: