ŞADIRVANDA UYUYAN GÜVERCİNLER

Þadýrvanda uyuyan güvercinler,
Ýliklerine kadar bedbaht ve tin.
Zaman muzdarip,hayalde kubbeler...
Þadýrvan mukaddes sesler kokuyor;
Sinesi çatlamakta sessizliðin.
Þadýrvanda uyuyan güvercinler,
Mâzinin hiddetine gül kanýyor.

Gürûbta aþkýn þah damarý çatlar;
Düþlerin kýskacýnda asi rakkas
Döner durur,zaman atiye akar.
Rakkasýn koynundaki eski bir su,
Þadýrvan alnýnda yürekten bir tas.
Gürûbta aþkýn þah damarý çatlar,
Gözlerde umudun sonsuz uykusu.

Rahlesinde gecenin Kur’an sesi;
Güvercinler zehirinde son hissin.
Iþýðýn rahminde suyun nefesi,
Müthiþ gürültülere nabýz çatlar.
Kanayan dilde, ýzdýrabý rengin;
Rahlesinde gecenin Kur’an sesi,
Dudak uçlarýndan yüreðe akar.

Yýkýlýr kül rengi bulut ansýzýn,
Yaþamak bir tebessüm gibi kalýr.
Güvercinler þadýrvanda her anýn
Sonsuzluk kýyýsýnda ateþten gül.
Ortalýk sessiz,gölgeler daðýlýr;
Yýklýr kül rengi bulut ansýzýn,
Sýrra açýlan yolda demirden tül.

Güvercin secdede ölür,aþk elde;
Yaðmur yaðar minarelere, sessiz.
Mýzraplar kýrýlýr birden her telde,
Þadýrvan sînede kezzab büyütür.
Ýnkârýn zehri kâsede kimsesiz;
Güvercin secdede ölür,aþk elde;
Karanlýk, aydýnlýk içinde çürür.

Sükût ve heyecan ikisi de loþ;
Ölüm insanlara aðýr gelmekte.
Þu kanlý zemin üstünde her þey boþ,
Bedenler acýya daðlanmaktadýr.
Güller telaþla bekliyor ebedde;
Sükût ve heyecan ikisi de loþ;
Kýyamet saati yaklaþmaktadýr.


Sosyal Medyada Paylaşın: