Kapýlarý kapattým son kez ardýna kadar, Gözyaþýmý dahi silmeden, çekipte gittim. Yokluðum içinde ýslanýrken her an kuþlar, Kucaklayýp bütün gökleri,yanmaya gittim.
Hasretin kucaðýnda sevda aðýr yaralý; Kainat sýrrýnda insanýn gözleri daðlý; Ölümün kýyýsýnda birkaç köþk,birkaç yalý; Bahçelerinde güller açar,konmaya gittim.
Güneþin doðduðu yerde yaþamak kokuyor; Öyle bir çöl ki,içinde inciler uyuyor; Biri var kalbimde,çok uzaklarda duruyor; Alýp bütün benliðimi de,tapmaya gittim.
GÖKHAN ÇAKMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
sırenseslerı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.