R üzgarýn sessizliðiyle inliyor deli köþem... Ü mütlerle dolup taþmýþ her yaným. M ehtabýn aþkýyla yanýyorum her gece. E llerimde hüznün gölgesi, Y üreðimde sonu gelmeyen sessizlðin sancýsý. S onralarla geçti hep hayatým. A ðladýkça hep sonralarý özledim hep.
Sonralar.... Hep bir adým gerideki yalnýzlýklar. Yarýný ateþli beklerken, Döne gitmek. Yine bir sonraki, Yine bir sonraki derken... Tekrar baþlamýþ plak geri sarmaya. Ne kadar da çok tekrar. Nerdeyse hayat felsefem tekrar olmuþ. Hep ayný þeyleri gördük, Hep ayný þarkýlarý dinledik. Dinledikçe özledim kokun,rengini. Özleyipte vazgeçememek. Yýlmadan,belkiden tükenmeden. Son yapraðýna dek. Belki de çlüm çökene dek. Asla vazgeçmemek. Bir anýn zevkiyle, Umutsuzluða düþmeden !!! Hep ayný çarký; Tekar tekrar döndürerek.... Hiç býkmadýn... HÝç unutmadan... Hiç býrakamdan....
Çýkagelir belki birgün ansýzýn kapýdan... Çýkagelir birgün o tozlu yoldan... Güneþin altýnda parlayan gözleri, Sana doðru, Sana doðru açsa ellerini. Tüm ruhuyla bedeniyle, Son nefesin gibi kucaklasan. Ýþte o an..
O aný yaþamak gerek...
yesil_gunes
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyaz_nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.