Er
Sensizlik
Kalemlerin sýzýsý gibi vurulursun kelimelere,
Mýsralara aðýtlar düþer bazen
Yokluðun yanýnca aklýn girdaplarýnda…
Tutunur yüreðe arzular
Hatýralar dizginler öpmediðin akþamlarý.
Paylaþmak adýný baþka dudaklarla
Kederden kundaða sarar ruhumu,
Adýna leke gibi vurulur sesler
Hangi varlýk yakýþtýrýr seni
Benim gibi dudaðýna?
Eðreti duruyor þiirlerde sensizlik
Resimler çirkin düþüyor renklerine,
Ressamlar muhteþem bir acýya
Ýmza atýyor sensiz…
Ve þairler kalem kýrýyor hayalinde…
Yer gök nasýl sevdalýysa birbirine
Olmassa biri bir diðeri olmadan,
Öyle bir sevda düþün ki
Týrnaðý etten ayýrýnca acýyan…
Sensizlik öyle düþüyor iþte göðsüme.
Þimdi zaman en küçük dilimlerine
Asýrlýk özlemler yüklüyor,
Sýrtý sýzlýyor saatlerin
Dakikalar birbiri üstüne dökülüyor
Sensizlik öyle aðýr ki!
Aklýmý yiyorum
Aklýma geldikçe olduðun yerler,
Ruhundan ayrýlmýþ bedenimi
Hangi güç taþýmaya yetecek,
Kim senin üstüne bensiz söz edecek?
Ah ellerim, ayaklarým!
Yetim çocuklar gibi gözlerim,
Hiçliðe bulaþýyor tüm varlýðým,
Bir fýsýltý gibi en derinden haykýrmak istercesine,
Bir ses ver bana!
08.07.2009-22:10-Gebze
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.