Doðunun sýnýr kentinde Soðuk ayaz kýþ gününde Daha yaþýnýn on sekizinde Amcaya emanet, baba annenin göz bebeði, Sevdalý bir nazým dý. Ýçindeki fýrtýnayý dindirmekten kurumuþtu gözlerinin pýnarý. Hangi hayalin peþinden mahmuzlar sýn, atýný Nazým!
Geceyi bölen bir tren geçer Gece kondu mahallesinden. Temelsiz evler sarsýlýr, çamur sývalar dökülür Sarý yanan ýþýklar, inleyen hasta gibi Yoksul evlerde Boyasýz duvarlarýn Kaderini gösterir. Yeni uykuya dalan gözleri, Seyre çaðýrýr kendini Uyanýn ey sevdalýlar…. Sevdiklerinizi getirdim size dercesine Soluyordu sevgi treni.
Doðunun soðuk kýþ gecesinde Uykular bölünür sevgi treninin sesiyle Saatler kurulmuþ gece tam oniki’ ye Ve özlemler ayaklanýr Anne kucaðýndaki bebek uyanýr O da sarýlýr en çok sevdiðine, annesine. Mutluluk dolup taþar annenin sevecen yüreðinde.
Nazým; Yedirmedi uykularýna ýþýl, ýþýl düþlerini Sevgi treninin geliþiyle, atlardý aþk atýnýn sýrtýna Sensiz geçen günlerini anlatýrdý kendine Sana geliyorum sevgili sana Beni sana getiren ayýn aydýnlýðý mý? Karýn aydýnlýðý mý? Bir sevda büyüyor içimde Kara kýþlar gebedir, baharýn geliþine Sevdiðimi alýp götüren tren Gelecek bizim diye her gece seni bekliyorum..
1986 KARS
Özlem Çetin
Bu þiirin hikayesi:
Nazým, uzun bir tren yolculuðunu Almanya’ da çalýþan, gurbetçi bir aileyle ayný kompartýmaný paylaþarak yapmýþtý ve ailenin kýzýna âþýk olmuþtu. Her gece gelen trende sevdiðini beklerdi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.